1. Алілуя. Дабрашчасныя — беззаганныя ў дарозе, што ходзяць у законе Гасподнім.
  2. Дабрашчасныя — хто прымае сьведчаньні Ягоныя, хто ўсім сэрцам шукае Яго!
  3. Яны крыўды ня чыняць, ходзяць шляхамі Ягонымі.
  4. Ты запавёў наказы Твае выконваць дакладна.
  5. О, каб дарогі мае былі простыя да захаваньня Тваіх пастановаў!
  6. Тады не пасаромеўся б я, гледзячы на ўсе Твае запаведзі;
  7. шчырым сэрцам Я славіў бы Цябе, вучыўся б судам Тваёй праўды.
  8. Буду трымацца Тваіх пастановаў; не пакідай мяне назусім.
  9. Чым юнак утрымае свой шлях у чысьціні? — Калі будзе трымацца словаў Тваіх.
  10. Цэлым сэрцам сваім я шукаю Цябе! ня дай мне збочыць ад запаведзяў Тваіх.
  11. У сэрцы маім я схаваў слова Тваё, каб не грашыць прад Табою.
  12. Дабраславёны Ты, Госпадзе! навучы мяне пастановам Тваім.
  13. Вуснамі маімі абвяшчаў я ўсе суды Тваіх вуснаў.
  14. На шляху Тваіх сьведчаньняў я радуюся, як у кожным багацьці.
  15. Пра запаведзі Твае разважаю, і гляджу на шляхі Твае.
  16. Пастановамі Тваімі суцяшаюся; не забываю слова Твайго.
  17. Акажы ласку рабу Твайму, і буду я жыць і трымацца слова Твайго.
  18. Разамкні вочы мае і пабачу дзівосы закона Твайго.
  19. Прыхадзень я на зямлі; не хавай ад мяне запаведзяў Тваіх.
  20. Зьнемагла душа мая ад жаданьня судоў Тваіх ва ўсялякі час.
  21. Утаймаваў Ты пыхлівых, праклятых, што ўхіляюцца ад Тваіх запаведзяў.
  22. Адвярні ад мяне зьнявагу і сорам, бо я захоўваю сьведчаньні Твае.
  23. Князі сядзяць і змаўляюцца супраць мяне; а раб Твой разважае пра пастановы Твае.
  24. Сьведчаньні Твае — суцяшэньне маё, і пастановы Твае — дарадцы мае.
  25. Душа мая кінута ў пыл; ажыві мяне словам Тваім.
  26. Абвясьціў я дарогі мае, і Ты пачуў мяне; навучы мяне пастановам Тваім.
  27. Дай зразумець мне шлях загадаў Тваіх, і буду разважаць пра дзівосы Твае.
  28. Душа мая растае ад журботы: умацуй мяне паводле слова Твайго.
  29. Адвярні ад мяне дарогу маны, і закон Твой даруй мне.
  30. Я выбраў дарогу праўды, паставіў перад сабою суды Твае.
  31. Я прыляпіўся да сьведчаньняў Тваіх, Госпадзе; не пасаромі мяне.
  32. Пацяку шляхам запаведзяў Тваіх, калі Ты расшырыш сэрца маё.
  33. Пакажы мне, Госпадзе, шлях пастановаў Тваіх, і я буду трымацца яго да канца.
  34. Дай мне зразумець, і буду трымацца закону Твайго і захоўваць яго ўсім сэрцам.
  35. Пастаў мяне на сьцежку запаведзяў Тваіх, бо я жадаю яе.
  36. Прыхілі маё сэрца да адкрыцьцяў Тваіх, а не да карысьлівасьці.
  37. Адвядзі вочы мае, каб ня бачыць марноты; ажыві Ты мяне на дарозе Тваёй.
  38. Сьцьвердзі слова Тваё рабу Твайму, каб багавейны я быў прад Табою.
  39. Адвядзі ад мяне зьнявагу, якое баюся; бо суды Твае добрыя.
  40. Вось, я пажадаў загадаў Тваіх; ажыві мяне праўдаю Тваёю.
  41. Хай сыдзе на мяне, Госпадзе, міласьць Твая, выратаваньне паводле слова Твайго,
  42. і я адкажу таму, хто мяне зьневажае, бо я спадзяюся на слова Тваё.
  43. Не адбірай зусім ад вуснаў маіх слова праўды, бо я спадзяюся на суды Твае.
  44. і буду трымацца суду Твайго заўсёды, на векі вечныя;
  45. буду хадзіць свабодна, бо наказаў Тваіх я шукаю,
  46. буду маўляць пра адкрыцьці Твае перад царамі, і не пасаромеюся;
  47. буду суцяшацца запаведзямі Тваімі, якія я палюбіў;
  48. рукі мае працягну да запаведзяў Тваіх, якія я палюбіў, і разважаць пра Твае пастановы.
  49. Згадай слова Тваё да раба Твайго, на якое Ты загадаў мне спадзявацца:
  50. гэта — суцяшэньне ў нягодзе маёй, што слова Тваё суцяшае мяне.
  51. Гардуны зь мяне надта глуміліся, але я ня ўхіліўся ад закона Твайго.
  52. Згадваў суды Твае, Госпадзе, зьвеку, і суцяшаўся.
  53. Жах агартае мяне, калі бачу бязбожных, якія законы Твае пакідаюць.
  54. Пастановы Твае былі песьнямі мне ў мясьцінах вандровак маіх.
  55. Уначы ўспамінаў я імя Тваё, Госпадзе, і трымаўся закону Твайго.
  56. Ён зрабіўся маім, бо загады Твае я шаную.
  57. Доля мая, Госпадзе, сказаў я, трымацца слова Твайго.
  58. Маліўся Табе я ўсім сэрцам: памілуй мяне паводле слова Твайго.
  59. Разважаў пра шляхі мае, і павярнуў свае ногі да сьведчаньняў Тваіх.
  60. Сьпяшаўся і не марудзіў выконваць запаведзі Твае.
  61. Сеткі бязбожных акружылі мяне; але не забываў я закона Твайго.
  62. Апоўначы падымаўся славіць Цябе за справядлівыя суды Твае.
  63. Саўдзельнік я ўсім, хто баіцца Цябе і хто наказы Твае шануе.
  64. Ласкаю Тваёй, Госпадзе, поўніцца ўся зямля; навучы мяне пастановам Тваім.
  65. Добра зрабіў Ты рабу Твайму, Госпадзе, паводле слова Твайго.
  66. Добраму разуменьню і веданьню навучы мяне, бо запаведзям Тваім я веру.
  67. Пакуль я цярпеў, я блукаў; а сёньня слова Твайго трымаюся.
  68. Добры і дабрадзейны Ты, Госпадзе; навучы мяне пастановам Тваім.
  69. Гардуны плятуць на мяне ману; а я ўсім сэрцам загады Твае шанавацьму.
  70. Затлусьцела ў іх сэрца, стала, як лой; а я законам Тваім суцяшаюся.
  71. Добра мне, што я пацярпеў, каб навучыцца Тваім пастановам.
  72. Закон Тваіх вуснаў мне лепей за тысячы золата і срэбра.
  73. Рукі Твае стварылі мяне і збудавалі мяне; дай мне розуму і навучуся запаведзям Тваім.
  74. Хто баіцца Цябе, убачаць мяне і парадуюцца, што я спадзяюся на слова Тваё.
  75. Ведаю, Госпадзе, што суды Твае справядлівыя, і па справядлівасьці Ты пакараў мяне.
  76. Хай жа міласьць Твая будзе мне ўцехаю паводле слова Твайго рабу Твайму.
  77. Хай прыйдзе мне Твой мілажаль, і буду я жыць; бо закон Твой — суцяшэньне маё.
  78. Хай пасаромлены будуць пыхлівыя, бо бязь віны прыгнятаюць мяне; я разважаю пра загады Твае.
  79. Хай зьвернуцца да мяне тыя, што баяцца Цябе і ведаюць сьведчаньні Твае.
  80. Хай будзе сэрца маё беззаганнае ў вуснах Тваіх, каб я не пасаромеўся!
  81. Душа мая прападае па ратунку Тваім; спадзяюся на слова Тваё.
  82. Прападаюць вочы мае па слове Тваім; я кажу: калі Ты суцешыш мяне?
  83. Я зрабіўся, як мех у дыме; а пастановаў Тваіх не забыўся.
  84. Колькі дзён у раба Твайго? Калі ўчыніш суд над маімі ганіцелямі?
  85. Яму выкапалі мне гардзеі насуперак закону Твайму.
  86. Усе запаведзі Твае — праўда; несправядліва перасьледуюць мяне; памажы мне.
  87. Ледзьве не загубілі мяне на зямлі, але я не пакінуў загадаў Тваіх.
  88. Па літасьці Тваёй ажыўляй мяне, і буду захоўваць сьведчаньні вуснаў Тваіх.
  89. Навечна, Госпадзе, слова Тваё сьцьверджана на нябёсах;
  90. праўда Твая з роду ў род. Ты паставіў зямлю, і стаіць яна.
  91. Паводле Тваіх вызначэньняў усё стаіць і дагэтуль; бо ўсё служыць Табе.
  92. Калі б не закон Твой быў суцяшэньнем маім, загінуў бы я ў нягодах маіх.
  93. Вавек не забуду загадаў Тваіх, бо імі Ты ажыўляеш мяне.
  94. Я Твой: уратуй мяне; бо я наказаў Тваіх шукаю.
  95. Бязбожнікі пільнуюць мяне, каб загубіць; а я паглыбляюся ў адкрыцьці Твае.
  96. Я бачыў мяжу дасканаласьці ўсякай; але Твая запаведзь надта шырокая.
  97. Як люблю я закон Твой! увесь дзень пра яго разважаю.
  98. Запаведзьдзю Тваёю Ты зрабіў мяне мудрэйшым за ворагаў маіх; бо яна заўсёды са мною.
  99. Я стаўся разумнейшы за настаўнікаў маіх; бо разважаю пра сьведчаньні Твае.
  100. Я ведаю болей за старцаў; бо загады Твае шаную.
  101. Ад усякай ліхое дарогі ўхіляю ногі мае, каб трымацца слова Твайго;
  102. ад судоў Тваіх ня ўхіляюся, бо Ты навучаеш мяне.
  103. Якое салодкае слова Тваё майму паднябеньню! лепей за мёд вуснам маім.
  104. Ад наказаў Тваіх я стаўся разумнейшы, таму ненавіджу любы шлях маны.
  105. Слова Тваё — сьветач нагам маім і сьвятло сьцежцы маёй.
  106. Я прысягнуў шанаваць справядлівыя суды Твае, і выканаю.
  107. Моцна прыгнечаны я, Госпадзе; ажыві мяне паводле слова Твайго.
  108. Хай будзе воля Твая, Госпадзе, прыняць дабраахвотную ахвяру вуснаў маіх, і судам Тваім навучы мяне.
  109. Душа мая бесьперастанку ў руцэ маёй; але закона Твайго не забываю.
  110. Бязбожнікі паставілі на мяне пастку; але я ня ўхіліўся ад загадаў Тваіх.
  111. Сьведчаньні Твае я прыняў, як спадчыну вечную; бо яны злагада сэрца майго.
  112. Я прыхіліўся сэрцам да выкананьня загадаў Тваіх навек, да канца.
  113. Вымудры паняверныя ненавіджу, а закон Твой люблю.
  114. Ты — маё покрыва і шчыт мой; на слова Тваё спадзяюся.
  115. Адыдзеце ад мяне, беззаконныя, і буду захоўваць запаведзі Бога майго.
  116. Умацуй мяне словам Тваім, і буду жыць; не пасаромі мяне ў надзеі маёй;
  117. падтрымай мяне, і ўратуюся; і ў Твае пастановы ўдумвацца няспынна буду.
  118. Усіх адступнікаў ад пастановаў Тваіх Ты скідаеш, бо вымудры іхнія — няпраўда.
  119. Як шашаль, зьмятаеш Ты ўсіх бязбожных зь зямлі; таму палюбіў я адкрыцьці Твае.
  120. Дрыжыць ад страху прад Табою цела маё, і судоў Тваіх баюся я.
  121. Я чыніў суд і праўду; не аддавай мяне ганіцелям маім.
  122. Даручы Ты на добрае раба Твайго, каб не прыгняталі мяне гардуны.
  123. Растаюць мае вочы, чакаючы ратунку Твайго і слова праўды Тваёй.
  124. Учыні рабу Твайму паводле ласкі Тваёй і пастановам Тваім навучы мяне.
  125. Я раб Твой; дай розуму мне, і спазнаю адкрыцьці Твае.
  126. Час настаў Госпаду дзейнічаць: закон Твой зьняважнілі.
  127. А я люблю запаведзі Твае болей за золата, золата чыстае.
  128. Усе загады Твае — усе прызнаю справядлівымі: усякі шлях маны ненавіджу.
  129. Дзівосныя адкрыцьці Твае; таму іх трымае душа мая.
  130. Сьведчаньне словаў Тваіх прасьвятляе, простым розум дае.
  131. Размыкаю вусны мае, і ўздыхаю; бо запаведзяў Тваіх прагну.
  132. Паглядзі на мяне і памілуй мяне, як робіш з тымі, што любяць імя Тваё.
  133. Умацуй ногі мае ў слове Тваім, і ня дай авалодаць мною ніякаму беззаконьню;
  134. вызвалі мяне ад прыгнёту чалавечага, і буду наказы Твае шанаваць.
  135. Апрамень раба Твайго сьвятлом аблічча Твайго, і навучы мяне пастановам Тваім.
  136. З вачэй маіх цякуць патокі вады, бо не шануюць закона Твайго.
  137. Справядлівы Ты, Госпадзе, і суды Твае справядлівыя.
  138. Сьведчаньні Твае, якія Ты запавядаў, — праўда і дасканалая ісьціна.
  139. Руплівасьць мая зьядае мяне, бо мае ворагі забылі словы Твае.
  140. Слова Тваё вельмі чыстае, і раб Твой палюбіў яго.
  141. Малы я і пагарджаны; але наказаў Тваіх не забываю.
  142. Праўда Твая — праўда вечная, а закон Твой — ісьціна.
  143. Скруха і гора мяне агарнулі; запаведзі Твае — суцяшэньне маё.
  144. Праўда адкрыцьцяў Тваіх — вечная: дай мне розуму, і буду жыць.
  145. Клічу ўсім сэрцам маім: пачуй мяне, Госпадзе; і захаваю Твае пастановы.
  146. Заклікаю Цябе; уратуй мяне, і буду захоўваць адкрыцьці Твае.
  147. Сустракаючы ранак, я заклікаю; на слова Тваё спадзяюся.
  148. Вочы мае сустракаюць ранішнюю варту, каб мне заглыбляцца ў слова Тваё.
  149. Пачуй голас мой зь міласьці Тваёй, Госпадзе; судом Тваім ажыві мяне.
  150. Наблізіліся тыя, што намышляюць хітрыну; далёка яны ад закона Твайго.
  151. Блізкі Ты, Госпадзе, і ўсе запаведзі Твае — ісьціна.
  152. Здаўна Я даведаўся пра сьведчаньні Твае, што Ты сьцьвердзіў іх навечна.
  153. Паглядзі на нягоды мае, і вызваль мяне; бо я не забываю закона Твайго.
  154. Заступіся за справу маю, і абарані мяне; словам Тваім ажыві мяне.
  155. Далёка ад бязбожных выратаваньне, бо яны пастановаў Тваіх ня шукаюць.
  156. Многа шчадротаў Тваіх, Госпадзе; судом Тваім ажыві мяне.
  157. Многа ў мяне ганіцеляў і ворагаў; але ад сьведчаньняў Тваіх не адступлюся.
  158. Бачу адступнікаў, і брыджуся імі; бо яны не шануюць слова Твайго.
  159. Падзівіся, як я люблю наказы Твае; міласьцю Тваёю, Госпадзе, ажыві мяне.
  160. Аснова слова Твайго сапраўдная, і вечны ўсякі суд праўды Тваёй.
  161. Князі перасьледуюць мяне бязьвінна; але сэрца маё баіцца слова Твайго.
  162. Радуюся я слову Твайму, як той, хто вялікі дастак прыдбаў.
  163. Ненавіджу ману і грэбую ёю; а закон Твой люблю.
  164. Сямікроць на дзень праслаўляю Цябе за суды праўды Тваёй.
  165. Вялікі мір у тых, што любяць закон Твой, і не спатыкаюцца яны.
  166. Спадзяюся на выратаваньне Тваё, Госпадзе, і запаведзі Твае выконваю.
  167. Душа мая песьціць сьведчаньні Твае, і я люблю іх моцна.
  168. Шаную наказы Твае і адкрыцьці Твае; бо ўсе шляхі мае прад Табою.
  169. Хай наблізіцца енк мой прад аблічча Тваё, Госпадзе; словам Тваім дай мне розум.
  170. Хай прыйдзе маленьне маё прад аблічча Тваё, словам Тваім збаві мяне.
  171. Вусны мае вымавяць славу, калі Ты навучыш мяне пастановам Тваім.
  172. Язык мой абвесьціць слова Тваё; бо ўсе запаведзі Твае справядлівыя.
  173. Хай будзе рука Твая дапамогаю мне; бо я выбраў Твае загады.
  174. Прагну выратаваньня Твайго, Госпадзе, і закон Твой суцяшэньне маё.
  175. Хай жыве душа мая і славіць Цябе, і суды Твае хай дапамогуць мне.
  176. Я заблудзіўся, як авечка, згубленая: знайдзі раба Твайго; бо я запаведзяў Тваіх не забыўся.

Постоянная ссылка на эту страницу old.bibleonline.ru/bible/bel/19/119/.

Выбор перевода и языка



© Библия Онлайн, 2003-2024
Перейти на новую версию сайта.