 Выслоўі, разьдзел 18
- Сваволі шукае прымхлівы, паўстае супроць усяго разумнага.
- Неразумны ня любіць думаць, а толькі паказаць бы свой розум.
- З прыходам бязбожнага прыходзіць і пагарда, а з вартым пагарды — ганьба.
- Слова з вуснаў чалавечых — глыбокія воды; крыніца мудрасьці — бруісты паток.
- Нядобра быць ласкавым зь бязбожным, каб абвергнуць праведнага ў судзе.
- Вусны бязглуздага цягнуць у незлагадзь, а словы яго выклікаюць бойку.
- Язык бязглуздага — пагібель яму, а вусны яго — сетка на душу ягоную.
- Словы нагаворшчыка — як прысмакі, і яны гладка ўваходзяць у нутро чалавека.
- Нядбалы ў працы сваёй — брат марнатраўцы.
- Імя Госпада — моцная вежа: убягае ў яе праведнік, і ў бясьпецы.
- Маёмасьць багатага — як моцны горад ягоны, і высокім мурам здаецца яму.
- Перад падзеньнем узносіцца сэрца чалавека, а сьціпласьць ідзе наперадзе славы.
- Хто дае адказ, ня выслухаўшы, той неразумны і брыдка яму.
- Дух чалавека пераносіць яго немачы; а прыгнечаны дух — хто можа ўмацаваць яго.
- Сэрца разумнага набывае веды, і вуха мудрых шукае ведаў.
- Дарунак дае чалавеку прастору і да вяльможаў давядзе яго.
- Першы ў цяжбіне сваёй мае рацыю, але прыходзіць супернік ягоны і паняверыць яе.
- Жэрабя спыняе спрэчкі і вырашае паміж моцнымі.
- Азлоблены брат няпрыступнейшы за моцны горад, і свары падобныя на замкі замка.
- Ад плоду вуснаў чалавека напаўняецца чэрава ягонае; вытворамі вуснаў сваіх ён насычаецца.
- Сьмерць і жыцьцё — ва ўладзе языка, і хто любіць яго, скаштуе ад плоду яго.
- Хто знайшоў жонку, той знайшоў дабро і атрымаў мілату ад Госпада.
- З мальбою гаворыць убогі, а багаты адказвае груба.
- Хто хоча мець сяброў, той і сам павінен быць прыязны; і бывае сябар больш прыязны за брата.
|
Выбор перевода и языка
|
Біблія