 Выслоўі, разьдзел 13
- Мудры сын слухае бацькавых настаўленьняў; а насьмешнік ня слухае засьцярогаў.
- Ад плоду вуснаў сваіх чалавек спажывае дабро, а душа здраднікаў закона — зло.
- Хто захоўвае вусны свае, той захоўвае душу сваю, а хто шырока свой рот разьзяўляе, таму бяда.
- Душа гультая жадае, але марна: а душа руплівых насыціцца.
- Праведнік ненавідзіць ілжывае слова, а бязбожны сарамаціць і ганьбіць сябе.
- Праўда ахоўвае беззаганнага ў дарозе, а бязбожнасьць губіць грэшнікаў.
- Сёй-той выдае сябе за багатага, а ў яго нічога няма; другі сябе за беднага, а ў яго багацьця многа.
- Багацьцем сваім чалавек адкупляе жыцьцё сваё, а бедны і пагрозы ня чуе.
- Сьвятло праведных весела гарыць; а сьветач бязбожных тухне.
- Ад пыхі паходзіць разлад, а ў тых, што раяцца, — мудрасьць.
- Багацьце ад марнасьці памяншаецца, а хто зьбірае працаю, памнажае яго.
- Надзея, якая доўга ня праўдзіцца, стамляе сэрца, а жаданьне, якое споўнілася, — як дрэва жыцьця.
- Хто пагарджае словам, той робіць шкоду сабе; а хто баіцца запаведзі, будзе ўзнагароджаны.
- Навука ў мудрага — крыніца жыцьця, якая аддаляе ад сьмерці.
- Добры розум дае зычлівасьць; а дарога бязбожных цьвёрдая.
- Кожны разумны дзее зь веданьнем, а немысель выстаўляе на паказ дурасьць.
- Неразумны пасол трапляе ў бяду, а верны пасланец — ратунак.
- Галеча і ганьба таму, хто пагарджае навукай; а хто трымаецца настаўленьня, пашанаваны будзе.
- Жаданьне, якое споўнілася, — прыемнае душы; агідна неразумнаму ўхіляцца ад зла.
- Хто сябруе з мудрым, будзе мудры; а хто сябруе зь неразумнымі, разбэсьціцца.
- Грэшнікаў даганяе зло, а праведнікам дасца дабро.
- Добры пакідае спадчыну і ўнукам, а багацьце грэшніка зьберагаецца праведнаму.
- Шмат хлеба бывае і на палетку ў бедных; але маёмасьць гіне ад бяспраўя.
- Хто шкадуе дубца свайго, той ненавідзіць сына; а хто любіць, той змалку карае яго.
- Праведнік есьць да сытасьці, а жывот бязбожных церпіць нястачы.
|
Выбор перевода и языка
|
Біблія