Ёв, разьдзел 27
- І гаварыў далей Ёў сваё ўзьнёслае слова і сказаў:
- жывы Бог, Які пазбавіў мяне суду, і ‹семагутны, Які засмуціў душу маю,
- што, пакуль яшчэ дыханьне маё ўва мне і дух Божы ў ноздрах маіх,
- ня скажуць вусны мае няпраўды, і язык мой ня вымавіць ілжы!
- Я далёкі ад таго, каб прызнаць вас справядлівымі; пакуль не памру, не саступлю беззаганнасьці маёй.
- Моцна трымаў я праўду маю і ня ўпушчу яе; не папракне мяне сэрца маё праз усе дні мае.
- Вораг мой будзе, як бязбожнік, і паўсталы супроць мяне, як беззаконьнік.
- Бо якая надзея крывадушніку, калі возьме, калі вырве Бог душу ягоную?
- Ці пачуе Бог лямант ягоны, калі прыйдзе на яго бяда?
- Ці будзе ён суцяшацца ‹семагутным і заклікаць Бога ў любы час?
- Абвяшчу вам, што ў руцэ Божай; што ва ‹семагутнага, ня ўтою.
- Вось, усе вы і самыя бачылі; і навошта вы столькі пустасловіце?
- Вось доля чалавеку беззаконнаму ад Бога, і спадчына, якую атрымліваюць ад Усеўладнага прыгнятальнікі.
- Калі памнажаюцца сыны ягоныя, дык пад меч; і нашчадкі яго не насыцяцца хлебам.
- Тых, што засталіся пасьля яго, сьмерць зьвядзе ў магілу, і ўдовы іхнія ня будуць плакаць.
- Калі ён набярэ кучы срэбра, як пылу, і нарыхтуе вопраткі, як гразі,
- дык ён нарыхтуе, а апранацца будзе праведнік, і срэбра атрымае сабе ў долю беспахібнік.
- Ён будуе, як моль, дом свой і, як вартаўнік, робіць сабе будан;
- кладзецца спаць багатым і такім не ўстае; расплюшчвае вочы свае, і ён ужо ня той.
- Як воды, спасьцігнуць яго жахі; уначы падхопіць яго бура.
- Падыме яго ўсходні вецер і панясе, і ён порстка пабяжыць ад яго.
- Памкнецца на яго і не пашкадуе, як бы ён ні высільваўся, каб уцячы ад рукі ягонай.
- Пляснуць па ім рукамі і пасьвішчуць над ім зь месца ягонага!
|
Выбор перевода и языка
|