Выслоўі, разьдзел 4
- Слухайце, дзеці, настаўленьня бацькавага, і зважайце, каб навучыцца розуму;
- бо я дам вам добрую навуку. Не адкідайце наказу майго.
- Бо і я быў сын у бацькі майго, пяшчотна любімы і адзіны ў маці маёй.
- І ён вучыў мяне і казаў мне: хай будуць у сэрцы тваім словы мае; захоўвай наказы мае і жыві.
- Здабывай мудрасьць, набывай розум; не забывай гэтага і ня цурайся слоў маіх, а кіруйся імі!
- Не адкідай яе, і яна будзе ахоўваць цябе; любі яе, і яна будзе цябе берагчы.
- Аснова мудрасьці: набывай мудрасьць і за ўсё, што маеш, набывай розум.
- Высока цані яе, і яна ацэніць цябе; яна акрые славай цябе, калі ты прыгорнеш яе;
- ускладзе на галаву тваю прыгожы вянок, падаруе табе цудоўны вянок.
- Слухай, сыне мой, і прымі словы мае, — і памножацца гады твайго жыцьця.
- Я паказваю табе шлях мудрасьці, вяду цябе па сьцежках простых.
- Калі пойдзеш, крокам тваім ня будзе завады, і калі пабяжыш, не спатыкнешся.
- Моцна трымайся наказу, не адкідай, захоўвай яго; бо ён — жыцьцё тваё.
- Ня выходзь на сьцежку бязбожнікаў, і не хадзі па дарозе ліхіх;
- пакінь яе, не хадзі ёю, ухіляйся ад яе і праходзь міма.
- бо яны не заснуць, пакуль ня ўчыняць ліхога; прападзе сон у іх, пакуль яны не давядуць каго да падзеньня;
- бо яны ядуць хлеб беззаконьня і п'юць віно рабунку.
- Сьцежка праведных — як сьвяціла прамяністае, якое болей і болей сьвятлее да поўнага дня.
- А шлях бязбожных — як цемра; яны ня ведаюць, на што спатыкнуцца.
- Сыне мой! слоў маіх слухайся, і да прамоваў маіх нахілі тваё вуха;
- хай не адыдуць яны ад вачэй тваіх; захоўвай іх усярэдзіне сэрца твайго:
- бо яны жыцьцё таму, хто знайшоў іх, і ацаленьне ўсяму яго целу.
- Больш за ўсё запаветнае захоўвай сэрца тваё; бо ў ім — крыніца жыцьця.
- Адкінь ад сябе ілжывасьць вуснаў, і круцельства языка адхісьні ад сябе.
- Вочы твае хай наперад глядзяць, і позірк твой хай скіраваны будзе перад табою.
- Абдумай сьцежку назе тваёй, і ўсе дарогі твае хай будуць пэўныя.
- Ня ўхіляйся ні направа, ні налева; адвядзі нагу тваю ад ліхога.
|
Выбор перевода и языка
|