 Псалтыр, псальма 139
- Кіроўцу хору. Псальма Давідава. Госпадзе! Ты выпрабаваў мяне і ведаеш.
- Ты ведаеш, калі я сядаю і калі ўстаю; Ты разумееш думкі мае здалёк.
- Ці іду я, ці адпачываю, — Ты акружаеш мяне і ўсе дарогі мае Табе вядомыя.
- Яшчэ слова няма на мове маёй, — Ты, Госпадзе, ужо ведаеш яго дасканала.
- Ззаду і сьпераду атачыў Ты мяне і кладзеш на мяне руку Тваю.
- Дзіўнае мне Тваё веданьне — высока, дасягнуць яго не магу!
- Куды пайду ад Духа Твайго, ад аблічча Твайго куды ўцяку?
- Ці на неба ўзыду — Ты там; ці сыду ў апраметную — і там Ты.
- Ці вазьму крылы золку і перасялюся на край мора, —
- і там рука Твая мяне павядзе, і ўтрымае мяне правіца Твая.
- Ці скажу: можа, цемра ўкрые мяне, і сьвятло навокал мяне зробіцца ноччу;
- але і цемра Цябе ад мяне не зацемрыць, і ноч сьветлая, быццам дзень; як цемра, так і сьвятло.
- Бо Ты ўладзіў вантробы мае і выткаў мяне ў чэраве маці маёй.
- Слаўлю Цябе, бо я дзівосна зладжаны. Дзівосныя дзеі Твае, і душа мая ўсьведамляе гэта,
- Не схаваны былі ад Цябе косткі мае, калі мяне ў таямніцы стваралі, складалі мяне ў глыбіні нутрыны.
- Зародак мой бачылі вочы Твае; у Тваёй кнізе запісаны ўсе дні, мне назначаныя, калі ніводнага зь іх яшчэ ня было.
- Якія ўзьнёслыя для мяне намеры Твае, Божа, і як многа іх лікам!
- Ці ж палічу іх, калі іх больш, чым пяску, калі прачынаюся, я ўсё Яшчэ з Табою.
- О, калі б Ты, Божа, пабіў бязбожнага! Адыдзеце ад мяне, крыважэрныя!
- Яны гавораць супроць Цябе бязбожна; марнае намышляюць ворагі Твае.
- Ці ж мне ненавідзець Тваіх ненавісьнікаў, Госпадзе, і не пагрэбаваць тымі, што паўстаюць на Цябе?
- Поўнаю нянавісьцю ненавіджу іх; ворагі яны мне.
- Выпрабуй мяне, Божа, і ўведай сэрца маё; выпрабуй мяне, і ўведай намеры мае.
- і глядзі, ці дарога мая бясьпечная, і накіруй мяне на шлях вечны.
|
Выбор перевода и языка
|
Біблія