Псалтыр, псальма 77
- Кіроўцу хору Ідутумавага. Псальма Асафава.
- Голас мой да Бога, і я буду клікаць; голас мой да Бога, і Ён пачуе мяне.
- У дзень скрухі маёй шукаю Госпада; рука мая працягнута ўначы, і не апускаецца; душа мая ня хоча суцешанай быць.
- Пра Бога згадваю, і дрыжу; разважаю, і зьнемагае мой дух.
- Ты не даеш мне вачэй маіх зьмежыць; я ашаломлены, і не магу гаварыць.
- Разважаю пра даўнія дні, пра гады пракаветныя;
- узгадваю песьні мае начныя, гутару з сэрцам маім, і выпрабоўвае дух мой:
- няўжо назаўсёды адкінуў, Гасподзь, і ня будзе больш дабраволіць?
- няўжо назаўсёды міласьць Яго перастала быць, і спынілася слова Ягонае з роду ў род?
- няўжо Бог забыўся мілаваць? няўжо ў гневе спыніў шчадроты Свае?
- І сказаў я: вось гора маё — перамена правіцы Ўсявышняга.
- Буду ўспамінаць пра дзеі Гасподнія! буду ўспамінаць пра даўнія цуды Твае.
- Буду ў кожны Твой чын заглыбляцца, разважаць пра вялікія дзеі Твае.
- Божа! сьвятая дарога Твая. Які Бог такі вялікі, як Бог наш!
- Ты — Бог, Які творыць цуды; Ты паказаў магутнасьць Сваю сярод народаў;
- Ты вызваліў народ Твой рукою сыноў Якава і Язэпа.
- Бачылі Цябе, Божа, воды, бачылі Цябе воды, і напалохаліся, і скалануліся бездані.
- Аблокі вылівалі воды, хмары аддавалі гром, і лёталі стрэлы Твае.
- Голас грому Твайго ў коле нябесным; маланкі асьвятлялі сьвет; зямля трэслася і скаланалася.
- Шлях Твой у моры, і сьцежка Твая ў водах вялікіх, і сьляды Твае невядомыя.
- Як статак, вёў Ты народ Твой рукою Майсея і Аарона.
|
Выбор перевода и языка
|