Псалтыр, псальма 91
- Пахвальная песьня Давідава. Хто жыве пад аслонаю Ўсявышняга, той пакоіцца ў засені Ўсемагутнага,
- кажа Госпаду: прыстанішча мне і Заступніку мой, Божа мой, на Цябе спадзяюся!
- Ён цябе вызваліць зь сетак лаўца, ад пагібельнай пошасьці;
- пер'ем Сваім Ён цябе ўзасьціць, і пад крыльлем ягоным убясьпечышся; шчыт і аслона — ісьціна Ягоная.
- Не збаішся страху начнога, ні стралы, што ўдзень пралятае,
- ні пошасьці, што ў цемры ходзіць, ані пошасьці, што нішчыць апоўдні.
- Упадзе тысяча побач з табою, і дзесяць тысяч праваруч ад цябе; але да цябе не наблізіцца:
- толькі глядзецьмеш вачыма тваімі і ўбачыш помсту бязбожнікам.
- Бо сказаў Ты: Гасподзь — надзея мая; Усявышняга выбраў ты прыстанішчам тваім;
- ліха цябе не спаткае, і пошасьць жытла твайго не зачэпіць;
- бо анёлам Сваім наказвае пра цябе — ахоўваць цябе на ўсіх дарогах тваіх,
- і на руках цябе панясуць, каб не спатыкнуўся ты аб камень нагою тваёю;
- на асьпіда і васіліска наступіш і патопчаш ільва і дракона.
- «За тое, што ён палюбіў Мяне, уратую яго; абараню яго, бо ён спазнаў імя Маё.
- Пакліча Мяне і пачую яго: зь ім Я ў жалобе, вызвалю яго, і праслаўлю яго;
- даўжынёю дзён напоўню яго, і пакажу яму выратаваньне Маё».
|
Выбор перевода и языка
|