 Да Рымлянаў, разьдзел 3
- Дык вось, у чым жа перавага быць Юдэем, альбо якая карысьць ад абразаньня?
- Вялікая, ва ўсіх праявах, а найперш у тым, што ім даверана слова Божае.
- Бо што ж? калі некаторыя ня верылі, хіба ж няверства іхняе зьнішчыць вернасьць Божую?
- Зусім не. Бог верны, а кожны чалавек ілжывы, як напісана: «Ты праведны ў словах Тваіх і пераможаш, у судзе Тваім».
- А калі нашая няпраўда выяўляе праўду Божую, дык што скажам? няўжо будзе Бог несправядлівы, калі паказвае гнеў? — кажу, па-чалавечы разважаючы.
- Зусім не. Бо як жа тады Богу судзіць сьвет?
- Бо, калі вернасьць Божая ўзвышаецца маёю нявернасьцю на славу Божую, завошта яшчэ мяне ж судзіць, як грэшніка?
- І ці ж не рабіць нам зло, каб выйшла на дабро, як некаторыя ўпікаюць нас і кажуць, быццам мы гэтак вучым? Справядлівы суд на такіх.
- Дык што ж? ці маем мы перавагу? Зусім не; бо мы ўжо даказалі, што як Юдэі, так і Эліны, усе пад грэхам,
- як напісана: «няма праведнага аніводнага;
- няма, хто разумеў бы; няма, хто Бога шукаў бы;
- усе зьбіліся з тропу, нягодныя сталіся ўсе: няма, хто тварыў бы дабро, няма аніводнага».
- Горла іхняе — дамавіна адчыненая, лісьлівяць яны языком; атрута асьпідаў у іх на губах;
- вусны ў іх поўныя ліхаслоўя і горычы.
- Ногі ў іх борздыя на праліваньне крыві;
- разбурэньне і згубнасьць на іхніх дарогах;
- яны ня ведаюць шляхоў міру.
- Няма страху Божага перад вачамі ў іх".
- А мы ведаем, што закон, калі што гаворыць, гаворыць да тых, хто пад законам, так што замыкаюцца ўсякія вусны, і ўвесь сьвет робіцца вінаваты перад Богам,
- бо дзеямі закона не апраўдаецца перад Ім ніякая плоць; бо законам спазнаецца грэх.
- Але сёньня, незалежна ад закона, зьявілася праведнасьць Божая, пра якую сьведчаць закон і прарокі,
- праведнасьць Божая празь веру ў Ісуса Хрыста ва ўсіх і на ўсіх вернікаў; бо няма розьніцы,
- бо ўсе зграшылі і пазбаўлены славы Божай,
- атрымліваючы апраўданьне дарам, паводле мілаты Ягонай, адкупленьнем у Ісусе Хрысьце,
- Якога Бог прынёс у ахвяру ўмілажальваньня ў Крыві Ягонай празь веру, для паказу справядлівасьці Ягонай ў дараваньні грахоў, учыненых раней,
- у доўгім цярпеньні Божым, для паказу српавядлівасьці Ягонай ў сёньняшні час, — хай зьявіцца Ён справядллівы і апраўдае таго, хто веруе ў Ісуса.
- Дзе ж тое, чым пахваліцца? зьнішчана. Якім законам? законам учынкаў? Не, а законам веры.
- Бо мы прызнаём, што чалавек апраўдваецца вераю, незалежна ад дзеяў закона.
- Няўжо Бог ёсьць Бог Юдэяў толькі, а не й язычнікаў? Вядома, і язычнікаў;
- бо адзін Бог, Які апраўдае абрэзаных па веры і неабрэзаных празь веру.
- Дык вось, ці ж мы не касуем закон вераю? Зусім не; а сьцьвярджаем закон.
|
Выбор перевода и языка
|
Біблія