1. І выйшаўшы, Ісус ішоў ад храма. І прыступілі вучні Ягоныя, каб паказаць Яму будынкі храма.
  2. Ён жа сказаў ім: ці бачыце ўсё гэта? Праўду кажу вам: не застанецца тут каменя на камені; усё будзе разбурана.
  3. Калі ж сядзеў Ён на гары Аліўнай, дык прыступілі да Яго вучні асобна, кажучы: скажы нам, калі гэта будзе? і якая азнака Твайго прыходу і сканчэньня веку?
  4. І ў адказ Ісус сказаў ім: глядзеце, каб хто вас ня ўвёў у зман;
  5. бо многія прыйдуць пад імем Маім і будуць казаць: «я Хрыстос», — і многіх увядуць у зман.
  6. Таксама пачуеце пра войны і ваенныя чуткі. Глядзеце, не жахайцеся; бо павінна ўсё тое быць. Але гэта яшчэ не канец:
  7. бо паўстане народ на народ і царства на царства; і будзе голад і пошасьці, і землятрусы месцамі.
  8. А ўсё гэта — болесны пачатак.
  9. Тады будуць выдаваць вас на пакуты і забіваць вас; і вы будзеце зьненавіджаныя ўсімі народамі за імя Маё.
  10. І тады спакусяцца многія; і адзін аднаго будуць выдаваць, і зьненавідзяць адзін аднаго;
  11. і многія ілжэпрарокі паўстануць і ўвядуць у зман многіх;
  12. і ад памнажэньня беззаконьня ахалоне любоў у многіх;
  13. а хто выцерпіць да канца, уратуецца.
  14. І абвешчана будзе гэтае Дабравесьце Царства па ўсім сьвеце, на сьведчаньне ўсім народам; і тады прыйдзе канец.
  15. Дык вось, калі ўгледзіце брыдоту спусташэньня, пра якую сказана праз прарока Данііла, якая паўстане на сьвятым месцы, — хто чытае, хай разумее, —
  16. тады хто будзе ў Юдэі, хай уцякаюць у горы;
  17. і хто на даху, той хай ня сыходзіць узяць што-небудзь з дома свайго;
  18. і хто ў полі, той хай не вяртаецца назад, каб узяць вопратку сваю.
  19. Гора ж цяжарным і тым, што кормяць грудзьмі ў тыя дні!
  20. Малецеся, каб ня сталіся ўцёкі вашы зімою, альбо ў суботу;
  21. бо тады будзе вялікі смутак, якога ня было ад пачатку сьвету да сёньня, і ня будзе.
  22. І калі б не скараціліся тыя дні, дык не ўратавалася б ніякая плоць; але дзеля выбраных скароцяцца тыя дні.
  23. Тады калі хто скажа вам: «вось, тут Хрыстос», альбо «там», — ня верце;
  24. бо паўстануць ілжэхрысты ды ілжэпрарокі і дадуць азнакі і вялікія цуды, каб увесьці ў зман, калі ўдасца, і выбраных.
  25. Вось, Я наперад сказаў вам.
  26. Значыцца, калі скажуць вам: «вось Ён у пустыні», — ня выходзьце; «вось, Ён у патайных пакоях», — ня верце;
  27. бо, як маланка бліскае з усходу і відна бывае аж да захаду, такі будзе прыход Сына Чалавечага;
  28. бо дзе будзе труп, там зьбяруцца арлы.
  29. І раптам, пасьля смутку дзён тых, сонца памеркне, і месяц ня дасьць сьвятла свайго, і зоркі спадуць зь неба, і сілы нябесныя пахіснуцца;
  30. і тады зьявіцца азнака Сына Чалавечага на небе; і тады заплачуць усе плямёны зямныя і ўбачаць Сына Чалавечага, Які будзе ісьці на аблоках нябесных зь сілаю і славаю вялікай;
  31. і пашле анёлаў Сваіх з трубою громагучнаю, і зьбяруць выбраных Ягоных ад чатырох вятроў, ад краю нябёсаў да краю іх.
  32. Ад смакоўніцы вазьмеце падабенства: калі гольле яе ўжо мякчэе і пускае лісьце, ведаеце, што блізка лета;
  33. так і вы, калі ўбачыце ўсё гэта, ведайце, што блізка, пры дзьвярах.
  34. Праўду кажу вам: ня міне род гэты, як усё тое будзе;
  35. неба і зямля мінуцца, а словы Мае ня мінуць;
  36. а пра дзень той і гадзіну ніхто ня ведае, ні анёлы нябесныя, а толькі Айцец Мой адзін;
  37. але як было ў дні Ноя, так будзе і ў прыход Сына Чалавечага,
  38. бо як у дні перад патопам елі, пілі, жаніліся і выходзілі замуж да таго дня, як увайшоў Ной у каўчэг,
  39. і не разумелі, пакуль ня прыйшоў патоп і не забраў усіх, — так будзе і прыход Сына Чалавечага;
  40. тады будуць двое на полі: адзін возьмецца, а другі пакінецца;
  41. дзьве будуць малоць у жорнах: адна возьмецца, а другая пакінецца.
  42. Дык чувайце ж, бо ня ведаеце, у якую гадзіну Гасподзь ваш прыйдзе.
  43. Але гэта вы знаеце, што калі б ведаў гаспадар дома, у якую варту прыйдзе злодзей, дык чуваў бы і ня даў бы падкапаць дома свайго.
  44. Таму і вы будзьце гатовыя, бо ў якую гадзіну ня думаеце, Сын Чалавечы прыйдзе.
  45. Хто ж верны і разумны раб, якога гаспадар ягоны паставіў над слугамі сваімі, каб даваў ім ежу ў свой час?
  46. Дабрашчасны той раб, якога гаспадар ягоны, прыйшоўшы застане, што робіць так;
  47. праўду кажу вам, што над усім маёнткам сваім паставіць яго.
  48. А калі скажа ліхі раб той ў сэрцы сваім: «ня хутка прыйдзе гаспадар мой»,
  49. і пачне біць субратоў сваіх, і есьці і піць з п'яніцамі, —
  50. дык прыйдзе гаспадар раба таго ў дзень, у які ён не чакае, і ў гадзіну, у якую ня ведае,
  51. і разатне яго напалам, і вызначыць яму аднолькавую долю з крывадушнікамі: там будзе плач і скрыгат зубоў.

Постоянная ссылка на эту страницу old.bibleonline.ru/bible/bel/40/24/.

Выбор перевода и языка



© Библия Онлайн, 2003-2024
Перейти на новую версию сайта.