1. Вось, Гасподзь спусташае зямлю і робіць яе няплоднай; мяняе паверхню яе і расьсейвае тых, што жывуць на ёй.
  2. І што будзе народу, тое і сьвятарам; што слузе, тое і гаспадару ягонаму; што служанцы, тое і гаспадыні яе; што пакупцу, тое і прадаўцу, што пазыкоўцу, тое і пазычальніку, што ліхвяру, тое і ліхвадаўцу.
  3. Зямля спустошана ўшчэнт і зусім зрабаваная, бо Гасподзь вымавіў слова гэтае.
  4. Бядуе заняпалая зямля; паніклы, заняпалы сусьвет; паніклі ўсе землі, што ўзвышаліся над народам.
  5. І зямля апаганена пад тымі, што жывуць на ёй, бо яны пераступілі законы, зьмянілі статут, парушылі вечны запавет.
  6. Затое праклён паядае зямлю, і нясуць кару тыя, што жывуць на ёй; затое спалены насельнікі зямлі, і няшмат засталося людзей.
  7. Плача сок гронкі; баліць вінаграднай лазе; уздыхаюць усе, хто весяліўся сэрцам.
  8. Спынілася весялосьць з тымпанамі; змоўк шум вясёлых; сьціхлі гукі арфы;
  9. ужо ня п'юць віна зь песьнямі; згарчэла сікера піткам яе.
  10. Разбураны апусьцелы горад, усе дамы замкнутыя, нельга ўвайсьці.
  11. Плачуць па віне на вуліцах; запамрочылася ўсялякая радасьць; выгнана ўсялякая весялосьць зямлі.
  12. У горадзе засталося запусьценьне, і брамы разваліліся.
  13. А пасярод зямлі, паміж народамі, будзе тое самае, што бывае пры абіваньні масьлін, пры абіраньні вінаграду, калі закончаны збор.
  14. Яны ўзвысяць свой голас, перамогуць у велічы Госпада, гучна клікацьмуць мора.
  15. Дык вось, слаўце Госпада на ўсходзе, на выспах марскіх — імя Госпада Бога Ізраілевага.
  16. Ад краю зямлі мы чуем песьню: «Слава Праведнаму!» І сказаў я: бяда мне, бяда мне! жаль мне! ліхадзеі ліхадзейнічаюць, і ліхадзейнічаюць ліхадзеі ліхадзейна.
  17. Жудасьць і яма і пятля табе, жыхар зямлі!
  18. Тады той, хто пабег ад крыку жудасьці, упадзе ў яму; і хто выйдзе зь ямы, трапіць у пятлю; бо вокны зь нябеснай вышыні адчыняцца, і асновы зямлі здрыгануцца.
  19. Зямля руйнуецца, зямля распадаецца, зямля моцна патрэсена;
  20. хістаецца зямля, як п'яны, і гойдаецца, як калыска, і беззаконьне яе цяжарам на ёй; яна ўпадзе — і ўжо ня ўстане.
  21. І станецца таго дня: наведае Гасподзь войска вышняе ў высях і цароў зямных на зямлі.
  22. І будуць сабраныя разам, як вязьні, у яму і будуць увязьнены ў цямніцы, і праз многа дзён будуць пакараныя.
  23. І счырванее месяц, і пасаромеецца сонца, калі Гасподзь Саваоф зацаруе на гары Сіёне і ў Ерусаліме, і перад старэйшынамі яго ўславіцца.

Постоянная ссылка на эту страницу old.bibleonline.ru/bible/bel/23/24/.

Выбор перевода и языка



© Библия Онлайн, 2003-2024
Перейти на новую версию сайта.