Псалтыр, псальма 89
- Вучэньне Этана Эзрахіта.
- Пра ласкі Твае, Госпадзе, буду сьпяваць вечна, з роду ў род абвяшчаць праўду Тваю вуснамі маімі,
- бо кажу: будзе навек пакладзена ласка, на нябёсах уцьвердзіў Ты праўду Тваю, калі сказаў:
- «Я склаў запавет з выбранцам Маім, прысягаўся Давіду, рабу Майму:
- навечна ўгрунтую семя тваё, і твой род уладжу навечна».
- І праславяць нябёсы дзівосныя дзеі Твае, Госпадзе, і праўду Тваю ў саборы сьвятых,
- бо хто на нябёсах дараўнаецца з Богам? хто паміж сынамі Божымі спадобніцца Госпаду?
- Грозны Бог у вялікім гурце сьвятых, грозны Ён усім, хто Яго атачае.
- Госпадзе, Божа сіл! хто моцны, як Ты, Госпадзе? І праўда Твая навокал Цябе.
- Ты валадарыш над лютасьцю мора; калі ўздымаюцца хвалі яго, Ты іх таймуеш.
- Ты скінуў Раава, як пабітага; моцнаю мышцай Тваёю расьсеяў ворагаў Тваіх.
- Твае — нябёсы і Твая — зямля; сусьвет, і што напаўняе яго, Ты заснаваў.
- Поўнач і поўдзень Ты стварыў; Фавор і Ярмон зь імя Твайго радуюцца.
- Моцная мышца Твая, дужая рука, высокая правіца Твая!
- Правасудзьдзе й істасьць — аснова трона Твайго; любасьць і праўда прад абліччам Тваім ходзяць.
- Дабрашчасны народ, які ведае трубны кліч! Яны ходзяць у сьвятле аблічча Твайго, Госпадзе;
- а зь імя Твайго радуюцца кожны дзень, і праўдаю Тваёю хваляцца,
- бо Ты акраса сілы іхняе, і добраю воляй Тваёю ўзвышаецца рог наш.
- Ад Госпада — шчыт наш, і ад Сьвятога Ізраілевага цар наш.
- Калісьці казаў Ты ва ўяве сьвятому Твайму і сказаў: «Я дапамог мужнаму, узьнёс абранца з народу.
- Я здабыў Давіда, раба Майго, сьвятым алеем Маім памазаў яго.
- Рука Мая будзе зь ім, і мышца Мая ўмацуе яго.
- Вораг не пераможа яго, і сын беззаконьня ня ўцісьне яго.
- Скрышу перад ім ворагаў ягоных, і паб'ю ненавісьнікаў ягоных,
- і праўда Мая і ласка Мая зь ім, і Маім імем узвысіцца рог ягоны,
- і пакладу на мора руку ягоную, і на рэкі — правіцу ягоную
- Ён будзе клікаць мяне: Ты Бацька мой, Бог мой і цьвярдыня ратунку майго..
- І Я зраблю яго першынцам, вышэйшым за цароў зямных,
- навек захаваю яму ласку Маю, і запавет Мой зь ім будзе правільны.
- І прадоўжу навечна семя ягонае, і ягоны трон — як дні неба.
- Калі сыны ягоныя пакінуць закон Мой, і ня будуць хадзіць паводле наказаў Маіх;
- калі парушаць пастановы Мае, і загадаў Маіх не захаваюць:
- наведаю жазлом беззаконьне іхняе, і ўдарамі — няпраўду іхнюю;
- а ласкі Маёй не пазбаўлю яго, і не зьмяню ісьціны Маёй.
- Не парушу запавету Майго, і не памяняю таго, што выйшла з вуснаў Маіх,
- Аднойчы прысягнуў сьвятасьцю Маёю: а ці зманю Давіду?
- Семя ягонае будзе вечна, і трон ягоны, як сонца, прада Мною;
- вечна будзе цьвёрды, як месяц, і сьведка праўдзівы на нябёсах».
- Але Ты адкінуў і пагардзіў, угневаўся на памазанца Твайго;
- занядбаў запавет з рабом Тваім, кінуў на зямлю вянок ягоны;
- разбурыў усе агароджы ягоныя, абярнуў у руіны крэпасьці ягоныя.
- Рабуюць яго ўсе, хто праходзіць дарогаю; пасьмешышчам стаўся ён суседзям сваім.
- Ты ўзвысіў правіцу супраціўцаў ягоных, парадаваў усіх ворагаў ягоных.
- Ты павярнуў назад лязо меча ягонага, і не ўмацаваў яго ў бітве;
- адабраў у яго бляск, і трон ягоны скінуў долу;
- скараціў дні маладосьці ягонай, і пакрыў яго сорамам".
- Дакуль, Госпадзе, будзеш хавацца няспынна, будзе палаць лютасьць Твая, як вагонь?
- Прыгадай, які век мой: на якую марноту стварыў Ты ўсіх сыноў чалавечых?
- Хто зь людзей жыў — і ня бачыў сьмерці, выбавіў душу сваю ад рукі апраметнай?
- Дзе ранейшыя міласьці Твае, Госпадзе? Ты прысягаў Давіду ісьцінай Тваёю.
- Прыгадай, Госпадзе, паганьбеньне рабоў Тваіх, якое нашу я ў нетрах маіх ад усіх моцных народаў,
- як бэсьцяць ворагі Твае, Госпадзе, як няславяць сьляды памазанца Твайго.
- Дабраславёны Гасподзь навечна! Амін, амін!
|
Выбор перевода и языка
|