Псалтыр, псальма 63
- Псальма Давідава, калі ён быў у пустыні Юдэйскай.
- Божа! Ты Бог мой, Цябе я шукаю ад золку; Цябе прагне душа мая, па Табе маё цела тужыць у зямлі пустой, высахлай і бязводнай,
- каб бачыць сілу Тваю і славу Тваю, як бачыў Цябе ў сьвятыні:
- бо ласка Твая лепшая за жыцьцё. Уславяць вусны мае Цябе.
- Так дабраслаўлю Цябе ў жыцьці маім; у імя Тваё рукі мае падыму.
- Як лоем і алеем душа мая насычаецца, і радасным голасам вусны мае Цябе славяць,
- калі ўспамінаю Цябе я на ложку маім, думаю пра Цябе ў часіну начную,
- бо Ты дапамога мая, і ў цяні крылаў Тваіх я парадуюся;
- Душа мая да Цябе прыляпілася; правіца Твая трымае мяне.
- А тыя, што шукаюць пагібелі душы маёй, сыдуць у апраметную зямлі;
- паб'юць іх сілаю меча; стануць здабычаю лісаў;
- а цар усьцешыцца ў Богу, будзе ўслаўлены кожны, хто Яму прысягае, бо замкнуцца вусны ў тых, што гавораць няпраўду.
|
Выбор перевода и языка
|