Псалтыр, псальма 132
- Песьня ўзыходжаньня. Спамяні, Госпадзе, Давіда, і ўсе ягоныя пакуты:
- як ён прысягаў Госпаду, даваў зарок Моцнаму Якава;
- «не ўвайду ў палатку дома майго, ня ўзыду на ложак мой;
- ня дам сну вачам маім і павекам маім дрымоты,
- пакуль не знайду месца Госпаду, жытлішча Моцнаму Якава».
- Вось, мы чулі пра яго ў Эфраце, знайшлі яго на палях Ярыма.
- Пойдзем да жытлішча Ягонага, паклонімся падножжу ног Ягоных.
- Стань, Госпадзе, на месца пакою Твайго, Ты і каўчэг магутнасьці Тваёй.
- Сьвятары Твае апранаюцца ў праўду, і сьвятыя Твае ўзрадуюцца.
- Дзеля Давіда, раба Твайго, не адвярні аблічча памазанца Твайго.
- Прысягаў Гасподзь Давіду ў ісьціне, і не зрачэцца яе; «ад плоду ўлоньня твайго пасаджу на троне тваім.
- Калі сыны твае будуць шанаваць запавет Мой і Мае сьведчаньні, якім Я іх навучу: дык і іхнія сыны вечна сядзецьмуць на троне тваім».
- Бо выбраў Гасподзь Сіён; пажадаў яго жытлом Сабе.
- «Гэта — спакой Мой навечна; тут пасялюся, бо Я пажадаў яго.
- Ежу ягоную дабраслаўляючы дабраслаўлю, убогіх ягоных накармлю хлебам;
- сьвятароў ягоных апрану ў выратаваньне, і сьвятыя ягоныя радасьцю ўзрадуюцца.
- Там згадую рог Давіду, пастаўлю сьветач памазанцу Майму.
- Ворагаў ягоных апрану ў сорам; а на ім будзе зьзяць вянок ягоны».
|
Выбор перевода и языка
|