 Псалтирь, псалом 132
- Pieśń stopni. Pamiętaj, Panie, Dawidowi cały trud jego:
- o tym, jak złożył przysięgę przed Panem, związał się ślubem przed Mocnym Jakuba:
- Nie wejdę do mieszkania w moim domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża,
- nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku,
- póki nie znajdę miejsca dla Pana, mieszkania — Mocnemu Jakuba.
- Otośmy słyszeli w Efrata o arce, znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
- Wejdźmy do Jego mieszkania, padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego!
- Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia, Ty i Twoja arka pełna chwały!
- Niech się kapłani Twoi odzieją w sprawiedliwość, a Twoi czciciele niech się radują!
- Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida, nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca!
- Pan zaprzysiągł Dawidowi trwałą obietnicę, od której nie odstąpi: [Potomstwo] z ciebie zrodzone posadzę na twoim tronie.
- Jeżeli zachowają twoi synowie moje przymierze i moje napomnienia, których im udzielę, także ich synowie na wieki zasiądą na twoim tronie.
- Pan bowiem wybrał Syjon, tej siedziby zapragnął dla siebie:
- To jest miejsce mego odpoczynku na wieki, tu będę mieszkał, bo tego pragnąłem dla siebie.
- Będę szczodrze błogosławił jego zasobom, jego ubogich nasycę chlebem.
- Jego kapłanów odzieję zbawieniem, a ci, którzy go prawdziwie miłują, będą się radować.
- Wzbudzę tam moc dla Dawida, zgotuję światło dla mego pomazańca!
- Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół, a nad nim zabłyśnie jego korona.
|
Выбор перевода и языка
|
Biblia