1. Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.
  2. Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu; wybaw mnie w Twojej sprawiedliwości!
  3. Skłoń ku mnie ucho, pośpiesz, aby mnie ocalić. Bądź dla mnie skałą mocną, warownią, aby mnie ocalić.
  4. Ty bowiem jesteś dla mnie skałą i twierdzą; przez wzgląd na imię Twoje kieruj mną i prowadź mnie!
  5. Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie, bo Ty jesteś moją ucieczką.
  6. W ręce Twoje powierzam ducha mojego: Ty mnie wybawiłeś, Panie, Boże wierny!
  7. Nienawidzisz tych, którzy czczą marne bóstwa, ja natomiast pokładam ufność w Panu.
  8. Weselę się i cieszę z Twojej łaski, boś wejrzał na moją nędzę, uznałeś udręki mej duszy
  9. i nie oddałeś mnie w ręce nieprzyjaciela, postawiłeś me stopy na miejscu przestronnym.
  10. Zmiłuj się nade mną, Panie, bo jestem w ucisku, od smutku słabnie me oko, a także moja siła i wnętrzności.
  11. Bo zgryzota trawi me życie, a wzdychanie — moje lata. Siłę moją zachwiał ucisk i kości moje osłabły.
  12. Stałem się znakiem hańby dla wszystkich mych wrogów, dla moich sąsiadów przedmiotem odrazy, dla moich znajomych — postrachem; kto mnie ujrzy na ulicy, ucieka ode mnie.
  13. Zapomniano w sercach o mnie jak o zmarłym: stałem się jak sprzęt wyrzucony.
  14. Słyszę bowiem złorzeczenia wielu: Trwoga dokoła, gdy przeciw mnie się zbierają, zamyślają odebrać mi życie.
  15. Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Panie, mówię: Ty jesteś moim Bogiem.
  16. W Twoim ręku są moje losy: wyrwij mnie z ręki mych wrogów i prześladowców!
  17. Niech zajaśnieje Twoje oblicze nad Twym sługą: wybaw mnie w swej łaskawości!
  18. Panie, niech nie doznam zawodu, skoro Cię wzywam; niech się zawiodą występni, niech zamilkną w Szeolu!
  19. Niech zaniemówią wargi kłamliwe, co zuchwale wygadują na sprawiedliwego z pychą i ze wzgardą.
  20. Jakże jest wielka, o Panie, Twoja dobroć, którą zachowujesz dla tych, co się boją Ciebie, i okazujesz tym, co w Tobie szukają ucieczki na oczach synów ludzkich.
  21. Ukrywasz ich pod osłoną Twojej obecności od spisku mężów, w swoim namiocie ich kryjesz przed sporem języków.
  22. Błogosławiony niech będzie Pan, który okazał cuda swoje i łaski w mieście warownym.
  23. Ja zaś powiedziałem przerażony: Odcięty jestem od Twoich oczu, lecz Tyś wysłuchał głos mego błagania, gdy do Ciebie wołałem.
  24. Miłujcie Pana, wszyscy, co Go czcicie! Pan zachowuje wiernych, a odpłaca z nawiązką tym, którzy wyniośle postępują.
  25. Bądźcie mocni i mężnego serca, wszyscy, którzy pokładacie ufność w Panu!

Постоянная ссылка на эту страницу old.bibleonline.ru/bible/pol/19/31/.

Выбор перевода и языка



© Библия Онлайн, 2003-2024
Перейти на новую версию сайта.