Псалтирь, псалом 142
- Pieśń pouczająca. Dawidowa — gdy był w jaskini. Modlitwa.
- Głośno wołam do Pana, głośno błagam Pana.
- Wylewam przed Nim swą troskę, wyjawiam przed Nim swą udrękę.
- Gdy duch mój we mnie ustaje, Ty znasz moją ścieżkę. Na drodze, po której kroczę, ukryli na mnie sidło.
- Oglądam się w prawo i patrzę: a nie ma nikogo, kto by miał wzgląd na mnie. Znikła dla mnie możność pomocy, nie ma nikogo, kto by dbał o moje życie.
- Do Ciebie wołam, o Panie, mówię: Ty jesteś moją ucieczką, udziałem moim w ziemi żyjących.
- Zważ na moje wołanie, bo jestem bardzo słaby. Wybaw mię od prześladowców, gdyż są ode mnie mocniejsi.
- Wyprowadź mnie z więzienia, bym dziękował imieniu Twojemu. Otoczą mnie sprawiedliwi, gdy okażesz mi dobroć.
|
Выбор перевода и языка
|