 Zebur, mezmur 142
- Yüksek sesle yakarıyorum RABbe,Yüksek sesle RABbe yalvarıyorum.
- Önüne döküyorum yakınmalarımı,Önünde anlatıyorum sıkıntılarımı.
- Bunalıma düştüğümde,Gideceğim yolu sen bilirsin.Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.
- Sağıma bak da gör,Kimse saymıyor beni,Sığınacak yerim kalmadı,Kimse aramıyor beni.
- Sana haykırıyorum, ya RAB:«Sığınağım,Yaşadığımız bu dünyada nasibim sensin» diyorum.
- Haykırışıma kulak ver,Çünkü çok çaresizim;Kurtar beni ardıma düşenlerden,Çünkü benden güçlüler.
- Çıkar beni zindandan,Adına şükredeyim.O zaman doğrular çevremi saracak,Bana iyilik ettiğin için.
|
Выбор перевода и языка
|
İncil