1 Samuel, bölüm 23
- Davuta, «Filistliler Keila Kentine saldırıp harmanları yağmalıyorlar» diye haber verdiler.
- Davut RABbe, «Gidip şu Filistlilere saldırayım mı?» diye danıştı. RAB, «Git, Filistlilere saldır ve Keila Kentini kurtar» diye yanıtladı.
- Ama adamları Davuta, «Bak, biz burada Yahudadayken korkuyoruz» dediler, «Keilaya Filist ordusuna karşı savaşmaya gidersek büsbütün korkarız.»
- Bunun üzerine Davut RABbe bir kez daha danıştı. RAB ona yine, «Kalk, Keilaya git! Çünkü Filistlileri senin eline ben teslim edeceğim» dedi.
- Böylece Davutla adamları Keilaya gidip Filistlilere karşı savaştılar. Davut onların hayvanlarını ele geçirdi. Filistlileri ağır bir yenilgiye uğratarak Keila halkını kurtardı.
- Ahimelekin oğlu Aviyatar kaçıp Keilada bulunan Davuta gittiğinde, efodu da birlikte götürmüştü.
- Saul, Davutun Keila Kentine gittiğini duyunca, «Tanrı Davutu elime teslim etti» dedi, «Davut sürgülü kapıları olan bir kente girmekle kendini hapsetmiş oldu.»
- Böylece Saul, Keilaya yürüyüp Davutla adamlarını kuşatmak amacıyla bütün halkı savaşa çağırdı.
- Davut, Saulun kendisine bir düzen kurduğunu duyunca, Kâhin Aviyatara, «Efodu getir» dedi.
- Sonra şöyle yakardı: «Ey İsrailin Tanrısı RAB! Ben kulun yüzünden Saulun gelip Keilayı yıkmayı tasarladığına dair kesin haber aldım.
- Keila halkı beni onun eline teslim eder mi? Kulunun duymuş olduğu gibi Saul gelecek mi? Ey İsrailin Tanrısı RAB, yalvarırım, kuluna bildir!» RAB, «Saul gelecek» yanıtını verdi.
- Davut RABbe, «Keila halkı beni ve adamlarımı Saulun eline teslim edecek mi?» diye sordu. RAB, «Teslim edecek» dedi.
- Bunun üzerine Davut ile yanındaki altı yüz kadar kişi Keiladan ayrılıp oradan oraya yer değiştirmeye başladılar. Davutun Keiladan kaçtığını öğrenen Saul oraya gitmekten vazgeçti.
- Davut kırsal bölgedeki sığınaklarda ve Zif Çölünün dağlık kesiminde kaldı. Saul her gün Davutu aradığı halde, Tanrı onu Saulun eline teslim etmedi.
- Davut Zif Çölünde, Horeşteyken, Saulun kendisini öldürmek için yola çıktığını öğrendi.
- Bu arada Saul oğlu Yonatan kalkıp Horeşe, Davutun yanına gitti ve onu Tanrının adıyla yüreklendirdi.
- «Korkma!» dedi, «Babam Saul sana dokunmayacak. Sen İsrail Kralı olacaksın, ben de senin yardımcın olacağım. Babam Saul da bunu biliyor.»
- İkisi de RABbin önünde aralarındaki antlaşmayı yenilediler. Sonra Yonatan evine döndü, Davut ise Horeşte kaldı.
- Zifliler Givaya gidip Saula, «Davut aramızda» dediler, «Yeşimonun güneyinde, Hakila Tepesindeki Horeş sığınaklarında gizleniyor.
- Ey kral, ne zaman gelmek istersen gel! Davutu kralın eline teslim etmeyi ise bize bırak.»
- Saul, «RAB sizi kutsasın! Bana acıdınız» dedi,
- «Gidin ve bir daha araştırın; Davutun genellikle nerelerde gizlendiğini, orada onu kimin gördüğünü iyice öğrenin. Çünkü onun çok kurnaz olduğunu söylüyorlar.
- Gizlendiği yerlerin hepsini öğrenip bana kesin bir haber getirin. O zaman ben de sizinle gelirim. Eğer Davut o bölgedeyse, bütün Yahuda boyları içinde onu arayıp bulacağım.»
- Böylece Zifliler kalkıp Sauldan önce Zife gittiler. O sırada Davutla adamları Yeşimonun güneyindeki Aravada, Maon Çölündeydiler.
- Saul ile adamlarının kendisini aramaya geldiklerini öğrenince Davut aşağıya inip Maon Çölündeki kayalığa sığındı. Saul bunu duyunca Davutun ardından Maon Çölüne gitti.
- Saul dağın bir yanından, Davutla adamları ise öbür yanından ilerliyordu. Davut Sauldan kaçıp kurtulmaya çalışıyordu. Saulla askerleri Davutla adamlarını yakalamak üzere yaklaşırken,
- bir ulak gelip Saula şöyle dedi: «Çabuk gel! Filistliler ülkeye saldırıyor.»
- Bunun üzerine Saul Davutu kovalamayı bırakıp Filistlilerle savaşmaya gitti. Bu yüzden oraya Sela-Hammahlekot adı verildi.
- Davut oradan ayrılıp Eyn-Gedi bölgesindeki sığınaklara gizlendi.
|
Выбор перевода и языка
|