 Zebur, mezmur 116
- Bana kulak verdiği için,Yaşadığım sürece Ona sesleneceğim.
- Ölüm iplerine dolaşmıştım,Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı,Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.
- O zaman RABbi adıyla çağırdım,«Aman, ya RAB, kurtar canımı!» dedim.
- Ey canım, yine huzura kavuş,Çünkü RAB sana iyilik etti.
- Sen, ya RAB, canımı ölümden,Gözlerimi yaştan,Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
- Yaşayanların diyarında,RABbin huzurunda yürüyeceğim.
- İman ettim,«Büyük acı çekiyorum» dediğim zaman bile. bile» ya da «İman ettim, bu nedenle konuştum. Büyük acı çekiyorum» (bkz. 2Ko.4:13).
- Şaşkınlık içinde,«Bütün insanlar yalancı» dedim.
- Ne karşılık verebilirim RABbe,Bana yaptığı onca iyilik için?
- Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıpRABbi adıyla çağıracağım.
- Bütün halkının önünde,RABbe adadıklarımı yerine getireceğim.
- RABbin gözünde değerlidirSadık kullarının ölümü.
- Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum;Kulun, hizmetçinin oğluyum,Sen çözdün bağlarımı.
- Ya RAB, seni adınla çağırıpŞükran kurbanı sunacağım.
- RABbe adadıklarımı yerine getireceğimBütün halkının önünde,
- RAB'bin Tapınağı'nın avlularında,Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!
|
Выбор перевода и языка
|
İncil