 Zebur, mezmur 144
- Ellerime vuruşmayı,Parmaklarıma savaşmayı öğretenKayam RABbe övgüler olsun!
- Odur benim vefalı dostum, kalem,Kurtarıcım, kulem,Kalkanım, Ona sığınırım;Odur halkları bana boyun eğdiren!
- Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin,İnsan soyu ne ki, onu düşünesin?
- İnsan bir soluğu andırır,Günleri geçici bir gölge gibidir.
- Ya RAB, gökleri yar, aşağıya in,Dokun dağlara, tütsünler.
- Şimşek çaktır, dağıt düşmanı,Savur oklarını, şaşkına çevir onları.
- Yukarıdan elini uzat, kurtar beni;Çıkar derin sulardan,Al eloğlunun elinden.
- Onların ağzı yalan saçar,Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.
- Ey Tanrı, sana yeni bir ezgi söyleyeyim,Seni on telli çenkle, ilahilerle öveyim.
- Sensin kralları zafere ulaştıran,Kulun Davutu kötülük kılıcından kurtaran.
- Kurtar beni, özgür kılEloğlunun elinden.Onların ağzı yalan saçar,Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.
- O zaman gençliğindeSağlıklı yetişen fidan gibi olacak oğullarımız,Sarayın oymalı sütunları gibi olacak kızlarımız.
- Her türlü ürünle dolup taşacak ambarlarımız;Binlerce, on binlerce yavrulayacakÇayırlarda davarlarımız.
- Semiz olacak sığırlarımız;Surlarımıza gedik açılmayacak,İnsanlarımız sürgün edilmeyecek,Meydanlarımızda feryat duyulmayacak!
- Ne mutlu bunlara sahip olan halka!Ne mutlu Tanrısı RAB olan halka!
|
Выбор перевода и языка
|
İncil