Zebur, mezmur 91
- Yüceler Yücesinin barınağında oturan,Her Şeye Gücü Yetenin gölgesinde barınır.
- «O benim sığınağım, kalemdir» derim RAB için,«Tanrımdır, Ona güvenirim.»
- Çünkü O seni avcı tuzağından,Ölümcül hastalıktan kurtarır.
- Seni kanatlarının altına alır,Onların altına sığınırsın.Onun sadakati senin kalkanın, siperin olur.
- Ne gecenin dehşetinden korkarsın,Ne gündüz uçan oktan,Ne karanlıkta dolaşan hastalıktan,Ne de öğleyin yok eden kırgından.
- Yanında bin kişi,Sağında on bin kişi kırılsa bile,Sana dokunmaz.
- Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek,Kötülerin cezasını göreceksin.
- Sen RABbi kendine sığınak,Yüceler Yücesini konut edindiğin için,
- Başına kötülük gelmeyecek,Çadırına felaket yaklaşmayacak.
- Çünkü Tanrı meleklerine buyruk verecek,Gideceğin her yerde seni korusunlar diye.
- Elleri üzerinde taşıyacaklar seni,Ayağın bir taşa çarpmasın diye.
- Aslanın, kobranın üzerine basıp geçeceksin,Genç aslanı, yılanı çiğneyeceksin.
- «Beni sevdiği içinOnu kurtaracağım» diyor RAB,«Beni iyi tanıdığı içinOna kale olacağım.
- Bana seslenince onu yanıtlayacağım,Sıkıntıda onun yanında olacağım,Kurtarıp yücelteceğim onu.
- Onu uzun ömürle doyuracak,Ona kurtarışımı göstereceğim.»
|
Выбор перевода и языка
|