 Zebur, mezmur 42
- Geyik akarsuları nasıl özlerse,Canım da seni öyle özler, ey Tanrı! yazılır.
- Canım Tanrıya, yaşayan Tanrıya susadı;Ne zaman görmeye gideceğim Tanrının yüzünü?
- Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,Gün boyu, «Nerede senin Tanrın?» dedikleri için.
- Anımsayınca içim içimi yiyor,Nasıl toplulukla birlikte yürür,Tanrının evine kadar alaya öncülük ederdim,Sevinç ve şükran sesleri arasında,Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.
- Neden üzgünsün, ey gönlüm,Neden içim huzursuz?Tanrıya umut bağla,Çünkü Ona yine övgüler sunacağım;O benim kurtarıcım ve Tanrımdır.
- Gönlüm üzgün,Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım.Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarındaÇağlayanların gümbürdeyince,Enginler birbirine sesleniyor,Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.
- Gündüz RAB sevgisini gösterir,Gece ilahi söyler, dua ederimYaşamımın Tanrısına.
- Kayam olan Tanrıma diyorum ki,«Neden beni unuttun?Niçin düşmanlarımın baskısı altındaYaslı gezeyim?»
- Gün boyu hasımlarım: «Nerede senin Tanrın?» diyerekBana sataştıkça,Kemiklerim kırılıyor sanki.
- Neden üzgünsün, ey gönlüm,Neden içim huzursuz?Tanrı'ya umut bağla,Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
|
Выбор перевода и языка
|
İncil