 Zebur, mezmur 94
- Ya RAB, öç alıcı Tanrı,Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
- Kalk, ey yeryüzünün yargıcı,Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
- Kötüler ne zamana dek, ya RAB,Ne zamana dek sevinip coşacak?
- Ağızlarından küstahlık dökülüyor,Suç işleyen herkes övünüyor.
- Halkını eziyorlar, ya RAB,Kendi halkına eziyet ediyorlar.
- Dulu, garibi boğazlıyor,Öksüzleri öldürüyorlar.
- «RAB görmez» diyorlar,«Yakupun Tanrısı dikkat etmez.»
- Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin;Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
- Kulağı yaratan işitmez mi?Göze biçim veren görmez mi?
- Ulusları yola getiren yargılamaz mı?İnsanı eğiten bilmez mi?
- RAB insanın düşüncelerininBoş olduğunu bilir.
- Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin,Yasanı öğrettiğin insana!
- Kötüler için çukur kazılıncaya dek,Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
- Çünkü RAB halkını reddetmez,Kendi halkını terk etmez.
- Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak,Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
- Kötülere karşı beni kim savunacak?Kim benim için suçlulara karşı duracak?
- RAB yardımcım olmasaydı,Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
- «Ayağım kayıyor» dediğimde,Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
- Kaygılar içimi sarınca,Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
- Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibiSeninle bağdaşır mı?
- Onlar doğruya karşı birleşiyor,Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
- Ama RAB bana kale oldu,Tanrım sığındığım kaya oldu.
- Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğüKendi başlarına getirecek,Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak,Evet, köklerini kurutacak.
|
Выбор перевода и языка
|
İncil