 Псалтирь, псалом 102
- Modlitwa trapionego, który znękany wypowiada przed Panem swą udrękę.
- Panie, słuchaj modlitwy mojej, a wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie!
- Nie kryj przede mną swego oblicza w dniu utrapienia mojego! Nakłoń ku mnie Twego ucha: w dniu, w którym Cię wołam, szybko mnie wysłuchaj!
- Dni bowiem moje jak dym znikają, a kości moje płoną jak w ogniu.
- Moje serce wysycha spalone jak trawa, zapominam nawet o spożyciu chleba.
- Od głosu mojego jęku moje kości przywarły do skóry.
- Jestem podobny do kawki na pustyni, stałem się jak sowa w ruinach.
- Czuwam i jestem jak ptak samotny na dachu.
- Każdego dnia znieważają mnie moi wrogowie, srożąc się na mnie przeklinają moim imieniem.
- Albowiem jak chleb jadam popiół i z płaczem mieszam mój napój,
- na skutek oburzenia Twego i zapalczywości, boś Ty mnie podniósł i obalił.
- Dni moje są podobne do wydłużonego cienia, a ja usycham jak trawa.
- Ty zaś, o Panie, na wieki zasiadasz na tronie, a imię Twoje [trwa] przez wszystkie pokolenia.
- Powstaniesz i okażesz litość Syjonowi, bo czas już, byś się nad nim zmiłował, ‹bo nadeszła godzina›.
- Twoi bowiem słudzy miłują jego kamienie i użalają się nad jego gruzami.
- Narody będą się bały imienia Pańskiego, i wszyscy królowie ziemi — Twej chwały,
- bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swej chwale,
- przychyli się ku modlitwie opuszczonych i nie odrzuci ich modłów.
- Należy to spisać dla pokolenia, co przyjdzie, a lud, który zostanie stworzony, niech wychwala Pana!
- Bo Pan wejrzał z wysokiego przybytku swojego, popatrzył z nieba na ziemię,
- aby usłyszeć jęki pojmanych, aby skazanych na śmierć uwolnić,
- by imię Pańskie głoszono na Syjonie i Jego chwałę w Jeruzalem,
- kiedy zgromadzą się razem narody i królestwa, by służyć Panu.
- Siła moja w drodze ustała, dni moje uległy skróceniu.
- Mówię: Boże mój, nie zabieraj mnie w połowie moich dni: Twoje lata trwają poprzez wszystkie pokolenia.
- Ty niegdyś założyłeś ziemię i niebo jest dziełem rąk Twoich.
- Przeminą one, Ty zaś pozostaniesz. I całe one jak szata się zestarzeją: Ty zmieniasz je jak odzienie i ulegają zmianie,
- Ty zaś jesteś zawsze ten sam i lata Twoje nie mają końca.
- Synowie Twoich sług będą mogli osiąść na stałe i potomstwo ich będzie trwało wobec Ciebie.
|
Выбор перевода и языка
|
Biblia