 Псалтирь, псалом 137
- Nad rzekami Babilonu — tam myśmy siedzieli i płakali, kiedyśmy wspominali Syjon.
- Na topolach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy.
- Bo tam żądali od nas pieśni ci, którzy nas uprowadzili, pieśni radości ci, którzy nas uciskali: Zaśpiewajcie nam jakąś z pieśni syjońskich!
- Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską w obcej krainie?
- Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech uschnie moja prawica!
- Niech język mi przyschnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość.
- Przypomnij, Panie, synom Edomu, dzień Jeruzalem, kiedy oni mówili: Burzcie, burzcie — aż do jej fundamentów!
- Córo Babilonu, niszczycielko, szczęśliwy, kto ci odpłaci za zło, jakie nam wyrządziłaś!
- Szczęśliwy, kto schwyci i rozbije o skałę twoje dzieci.
|
Выбор перевода и языка
|
Biblia