 Псалтирь, псалом 107
- Wysławiajcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość.
- Niechaj to mówią odkupieni przez Pana, ci, których wybawił z rąk przeciwnika
- i których zgromadził z obcych krajów, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
- Błądzili na pustyni, na odludziu: do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi.
- Cierpieli głód i pragnienie, i ustawało w nich życie.
- W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
- I powiódł ich prostą drogą, tak że doszli do miasta zamieszkałego.
- Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za Jego cuda dla synów ludzkich,
- bo nasycił tego, który jest zgłodniały, i łaknącego napełnił dobrami.
- Siedzieli w ciemnościach i mroku, uwięzieni nędzą i żelazem,
- gdyż bunt podnieśli przeciw słowom Bożym i pogardzili zamysłem Najwyższego.
- Trudami przygiął ich serca: chwiali się, lecz nikt im nie pomógł.
- I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
- I wyprowadził ich z ciemności i mroku, a ich kajdany pokruszył.
- Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich,
- gdyż bramy spiżowe wyłamał i skruszył żelazne wrzeciądze.
- Chorowali na skutek swoich grzesznych czynów i nędzę cierpieli przez swoje występki;
- obrzydło im całe jedzenie i byli bliscy bram śmierci.
- W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
- Posłał swe słowo, aby ich uleczyć i wyrwać z zagłady ich życie.
- Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!
- I niech składają ofiary dziękczynne, niech głoszą z radością Jego dzieła!
- Ci, którzy na statkach ruszyli na morze, aby uprawiać handel na ogromnych wodach,
- ci widzieli działa Pana i Jego cuda wśród głębiny.
- Powiedział On i wzbudził wicher burzliwy, i spiętrzył jego fale.
- Wznosili się aż pod niebo, spadali aż do głębi; ich dusza truchlała w nieszczęściu.
- Zataczali się i chwiali jak pijani, cała ich mądrość zawiodła.
- I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
- Zamienił burzę w wietrzyk łagodny, a fale morskie umilkły.
- Radowali się z tego, że nastała cisza, i że On przywiódł ich do upragnionej przystani.
- Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!
- I niech Go sławią w zgromadzeniu ludu i na radzie starców niechaj Go chwalą!
- Rzeki zamienia On w pustynię, oazy na ziemię spragnioną,
- ziemię żyzną na słony ugór skutkiem niegodziwości jej mieszkańców.
- Pustynię zamienił w zbiornik wody, a ziemię suchą w oazę.
- I tam osiedlił zgłodniałych, i założyli miasta zamieszkałe.
- Obsiali pola, zasadzili winnice i zyskali zbiory owoców.
- Pobłogosławił im, a bardzo się rozmnożyli, i dał im bydła niemało.
- Potem zmalała ich liczba i podupadli pod naciskiem niedoli i utrapienia.
- Lecz Ten, który wylewa wzgardę na władców i każe im błądzić przez puste bezdroża,
- podniósł nędzarza z niedoli, rozmnożył rodziny jak trzody.
- Pobożni widzą to i radują się, a wszelka niegodziwość musi zamknąć swe usta.
- Kto mądry, niech to zachowa, niech rozważa [dzieła] łaski Pana!
|
Выбор перевода и языка
|
Biblia