1. Wówczas zabrał głos Sofar z Naamy i tak rzekł:
  2. Czyż nie dostanie odprawy gaduła, a wymowny człowiek ma słuszność?
  3. Czy mężowie zamilkną słysząc brednie, czy szyderstwo nie otrzyma nagany?
  4. Rzekłeś: Nauka moja czysta, niewinny jestem w Twych oczach.
  5. Lecz gdyby Bóg przemówił i zaczął z tobą rozmawiać,
  6. objawił ci tajniki rozumu, gdyż wieloraka to mądrość: poznałbyś, ile Bóg ci zapomniał.
  7. Czy dosięgniesz głębin Boga, dotrzesz do granic Wszechmocnego?
  8. Wyższe nad niebo. Przenikniesz? Głębsze niż Szeol. Czy zbadasz?
  9. Powierzchnią dłuższe od ziemi i szersze nawet od morza.
  10. Gdy przechodzi, nakłada więzy, woła na sąd, kto zabroni?
  11. Ludzie podstępni są Mu jawni, widzi zło, bo uważa.
  12. Lekkoduch niech się hamuje, a płochy niech wejdzie w siebie.
  13. Gdy będziesz miał wierne serce, do Niego wzniesiesz swe ręce,
  14. gdy odsuniesz dłonie od występku i nie ścierpisz grzechu w namiocie —
  15. to głowę podniesiesz: bez winyś; staniesz się mocnym: bez lęku.
  16. Cierpienie twe pójdzie w niepamięć, jak deszcz miniony je wspomnisz.
  17. Życie roztoczy swój blask jak południe, mrok się przemieni w poranek.
  18. Pełen nadziei, ufności, odpoczniesz bezpiecznie strzeżony.
  19. Nikt nie zakłóci spokoju, a wielu ci będzie schlebiało.
  20. Lecz oczy występnych osłabną, nie znajdą dla siebie schronienia, ufność ich — wyzionąć ducha.

Постоянная ссылка на эту страницу old.bibleonline.ru/bible/pol/18/11/.

Выбор перевода и языка



© Библия Онлайн, 2003-2024
Перейти на новую версию сайта.