1. Chciej słuchać, Hiobie, mej mowy, nadstaw ucha na wszystkie me słowa.
  2. Pomyśleć chciej, usta otwarłem, język mówi pod podniebieniem,
  3. prawe me serce i mowa, czysta w mych ustach jest mądrość.
  4. I mnie też stworzył duch Boży, tchnienie Wszechmocnego i mnie uczyniło.
  5. Jeśli zdołasz, odpowiedz! Sprzeciw się, przedstaw swą sprawę!
  6. Tylem, co ty, wart u Boga. I jam jest z gliny zrobiony.
  7. Niech mowy cię moje nie płoszą, powagą cię nie przytłaczam.
  8. Ale tyś mówił do moich uszu, słyszałem dźwięk twoich słów:
  9. Czysty jestem, bez grzechu, niewinny i nie mam zmazy.
  10. A znalazł On u mnie niewierność, za wroga mnie swego uważa.
  11. Nogi me zakuł w kajdany, baczy na każdy mój krok.
  12. Tu nie masz słuszności — powiadam, bo wyższy jest Bóg od człowieka.
  13. Czemu się z Nim spierałeś: Moje słowa są bez odpowiedzi?
  14. Bóg raz się odzywa i drugi, tylko się na to nie zważa.
  15. We śnie i w nocnym widzeniu, gdy spada sen na człowieka; i w czasie drzemki na łóżku
  16. otwiera On ludziom oczy, przerażenie budzi w ich sercu.
  17. Chce odwieść człowieka od grzechu i męża uwolnić od pychy,
  18. uchronić duszę od grobu, a życie — od ciosu dzidy.
  19. Przez cierpienie nawraca na łożu i udrękę w kościach nieustanną.
  20. Kiedy posiłek już zbrzydnie i smaczne pokarmy są wstrętne;
  21. gdy ciało mu w oczach zanika i nagie kości zostają,
  22. jego dusza się zbliża do grobu, a życie do miejsca umarłych.
  23. Gdy ma on swego anioła, obrońcę jednego z tysiąca, co mu wyjaśni powinność;
  24. zlituje się nad nim i prosi: Uwolnij od zejścia do grobu, za niego okup znalazłem —
  25. to wraca do dni młodości, jak wtedy ciało ma rześkie,
  26. błaga Boga, a On się lituje, radosne oblicze nań zwraca. Przywrócono mu dawną prawość
  27. i ludziom swym tak wyśpiewuje: Grzeszyłem, przewrotnie działałem, nie oddał mi On według mej winy,
  28. uwolnił od zejścia do grobu, me życie raduje się światłem.
  29. Wszystko to dwa i trzy razy Bóg czyni względem człowieka,
  30. chcąc go uwolnić od grobu i oświecić blaskiem żyjących.
  31. Uważaj, Hiobie, i słuchaj, lub milcz, a ja będę mówił.
  32. Może chcesz coś powiedzieć? Przemów, skargę twą przyjmę.
  33. Czy nie chcesz? Przeto posłuchaj! Milcz — ja cię nauczę mądrości.

Постоянная ссылка на эту страницу old.bibleonline.ru/bible/pol/18/33/.

Выбор перевода и языка



© Библия Онлайн, 2003-2024
Перейти на новую версию сайта.