Первое послание к Коринфянам, rozdział 15
- Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście przyjęli i w której też trwacie.
- Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem… Chyba żebyście uwierzyli na próżno.
- Przekazałem wam na początku to, co przejąłem; że Chrystus umarł — zgodnie z Pismem — za nasze grzechy,
- że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem;
- i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu,
- później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli.
- Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim apostołom.
- W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi.
- Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży.
- Lecz za łaską Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną.
- Tak więc czy to ja, czy inni, tak nauczamy i tak wyście uwierzyli.
- Jeżeli zatem głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma zmartwychwstania?
- Jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie zmartwychwstał.
- A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara.
- Okazuje się bowiem, żeśmy byli fałszywymi świadkami Boga, skoro umarli nie zmartwychwstają, przeciwko Bogu świadczyliśmy, że z martwych wskrzesił Chrystusa.
- Skoro umarli nie zmartwychwstają, to i Chrystus nie zmartwychwstał.
- A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara i aż dotąd pozostajecie w swoich grzechach.
- Tak więc i ci, co pomarli w Chrystusie, poszli na zatracenie.
- Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania.
- Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli.
- Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez człowieka też [dokona się] zmartwychwstanie.
- I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni,
- lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia.
- Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc.
- Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy.
- Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć.
- Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który mu wszystko poddał.
- A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.
- Bo inaczej czegoż dokonają ci, co przyjmują chrzest za zmarłych? Jeżeli umarli w ogóle nie zmartwychwstają, to czemuż za nich chrzest przyjmują?
- Po co też i my wystawiamy się na niebezpieczeństwo każdej godziny?
- Zapewniam was, przez chlubę, jaką mam z was w Jezusie Chrystusie, Panu naszym, że każdego dnia umieram.
- Jeżeli tylko ze względu na ludzi potykałem się w Efezie z dzikimi zwierzętami, to cóż mi stąd za pożytek? Skoro zmarli nie zmartwychwstają, to jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy.
- Nie łudźcie się! Wskutek złych rozmów psują się dobre obyczaje
- Ocknijcie się naprawdę i przestańcie grzeszyć! Są bowiem wśród was tacy, co nie uznają Boga. Ku waszemu zawstydzeniu to mówię!
- Lecz powie ktoś: A jak zmartwychwstają umarli? W jakim ukazują się ciele?
- O, niemądry! Przecież to, co siejesz, nie ożyje, jeżeli wprzód nie obumrze.
- To, co zasiewasz, nie jest od razu ciałem, którym ma się stać potem, lecz zwykłym ziarnem, na przykład pszenicznym lub jakimś innym.
- Bóg zaś takie daje mu ciało, jakie zechciał; każdemu z nasion właściwe.
- Nie wszystki ciała są takie same: inne są ciała ludzi, inne zwierząt, inne wreszcie ptaków i ryb.
- Są ciała niebieskie i ziemskie, lecz inne jest piękno ciał niebieskich, inne — ziemskich.
- Inny jest blask słońca, a inny — księżyca i gwiazd. Jedna gwiazda różni się jasnością od drugiej.
- Podobnie rzecz się ma ze zmartwychwstaniem. Zasiewa się zniszczalne — powstaje zaś niezniszczalne;
- sieje się niechwalebne — powstaje chwalebne; sieje się słabe — powstaje mocne;
- zasiewa się ciało zmysłowe — powstaje ciało duchowe. Jeżeli jest ciało ziemskie powstanie też ciało niebieskie.
- Tak też jest napisane: Stał się pierwszy człowiek , Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym.
- Nie było jednak wpierw tego, co duchowe, ale to, co ziemskie; duchowe było potem.
- Pierwszy człowiek z ziemi — ziemski, drugi Człowiek — z nieba.
- Jaki ów ziemski, tacy i ziemscy; jaki Ten niebieski, tacy i niebiescy.
- A jak nosiliśmy obraz ziemskiego [człowieka], tak też nosić będziemy obraz [człowieka] niebieskiego.
- Zapewniam was, bracia, że ciało i krew nie mogą posiąść królestwa Bożego, i że to, co zniszczalne, nie może mieć dziedzictwa w tym, co niezniszczalne.
- Oto ogłaszam wam tajemnicę: nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni.
- W jednym momencie, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby — zabrzmi bowiem trąba — umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni.
- Trzeba, ażeby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodziało się w nieśmiertelność.
- A kiedy już to, co zniszczalne, przyodzieje się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: Zwycięstwo pochłonęło śmierć.
- Gdzież jest, o śmierci twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?
- Ościeniem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu Prawo.
- Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa.
- Przeto, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niezachwiani, zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim, pamiętając, że trud wasz nie pozostaje daremny w Panu.
|
Выбор перевода и языка
|