 Послание к Колоссянам, rozdział 2
- Chcę bowiem, abyście wiedzieli, jak wielką walkę toczę o was, o tych, którzy są w Laodycei, i o tych wszystkich, którzy nie widzieli mnie osobiście,
- aby ich serca doznały pokrzepienia, aby zostali w miłości pouczeni, ku /osiągnięciu/ całego bogactwa pełni zrozumienia, ku głębszemu poznaniu tajemnicy Boga — /to jest/ Chrystusa.
- W Nim wszystkie skarby mądrości i wiedzy są ukryte.
- Mówię o tym, by was nikt nie zwodził pozornym dowodzeniem.
- Choć bowiem ciałem jestem daleko, to jednak duchem jestem z wami, ciesząc się na widok waszego porządku i stałości wiary waszej w Chrystusa.
- Jak więc przejęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim postępujcie:
- zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności.
- Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.
- W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała,
- bo zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy.
- I w Nim też otrzymaliście obrzezanie, nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzuciu się z ciała grzesznego,
- jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił.
- I was, umarłych na skutek występków i nieobrzezania waszego /grzesznego/ ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki,
- skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża.
- Po rozbrojeniu Zwierzchności i Władz, jawnie wystawił /je/ na widowisko, powiódłszy je dzięki Niemu w triumfie.
- Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu.
- Są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa.
- Niechaj was nikt nie odsądza od nagrody, zamiłowany w uniżaniu siebie i przesadnej czci aniołów, zgłębiając to, co ujrzał. Taki, nadęty bez powodu zmysłowym swym sposobem myślenia,
- nie trzyma się mocno Głowy — /Tego/, z którego całe Ciało, zaopatrywane i utrzymywane w całości dzięki wiążącym połączeniom członków, rośnie Bożym wzrostem.
- Jeśli razem z Chrystusem umarliście dla żywiołów świata, dlaczego — jak gdyby żyjąc /jeszcze/ w świecie — dajecie sobie narzucać nakazy:
- Nie bierz ani nie kosztuj, ani nie dotykaj … ,!
- A przecież wszystko to są rzeczy /przeznaczone/ do zniszczenia przez spożycie — /przepisy/ według nakazów i nauk ludzkich.
- Przepisy te mają pozór mądrości dzięki kultowi własnego pomysłu, uniżaniu siebie i nieoszczędzaniu ciała, nie dzięki okazywaniu jakiejś wyrozumiałości dla zaspokojenia ciała /grzesznego/.
|
Выбор перевода и языка
|
Biblia