 Св. Евангелие от Луки, rozdział 2
- W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie.
- Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz.
- Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.
- Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida,
- żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
- Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania.
- Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
- W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą.
- Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli.
- Lecz anioł rzekł do nich: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu:
- dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.
- A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie.
- I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
- Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania.
- Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił.
- Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie.
- Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu.
- A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali.
- Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.
- A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
- Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie [Matki].
- Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu.
- Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu.
- Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
- A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim.
- Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego.
- Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa,
- on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
- Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa.
- Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
- któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
- światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela.
- A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.
- Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą.
- A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu.
- Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem
- i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą.
- Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.
- A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta — Nazaret.
- Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
- Rodzice Jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy.
- Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym.
- Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice.
- Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych.
- Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go.
- Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania.
- Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
- Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie.
- Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?
- Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
- Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.
- Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
|
Выбор перевода и языка
|
Biblia