Псалтирь, псалом 2
- Dlaczego narody się buntują, czemu ludy knują daremne zamysły?
- Królowie ziemi powstają i władcy spiskują wraz z nimi przeciw Panu i przeciw Jego Pamazańcowi:
- Stargajmy Ich więzy i odrzućmy od siebie Ich pęta!
- Śmieje się Ten, który mieszka w niebie, Pan się z nich naigrawa,
- a wtedy mówi do nich w swoim gniewie i w swej zapalczywości ich trwoży:
- Przecież Ja ustanowiłem sobie króla na Syjonie, świętej górze mojej.
- Ogłoszę postanowienie Pana: Powiedział do mnie: Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś zrodziłem.
- Żądaj ode Mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo i w posiadanie Twoje krańce ziemi.
- Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić i jak naczynie garncarza ich pokruszysz.
- A teraz, królowie, zrozumcie, nauczcie się, sędziowie ziemi!
- Służcie Panu z bojaźnią
- i Jego nogi ze drżeniem całujcie, bo zapłonie gniewem i poginiecie w drodze, gdyż gniew Jego prędko wybucha. Szczęśliwi wszyscy, co w Nim szukają ucieczki.
|
Выбор перевода и языка
|