Псалтирь, псалом 74
- Pieśń pouczająca. Asafowy. Dlaczego, Boże, odrzuciłeś na wieki, płoniesz gniewem przeciw owcom Twojego pastwiska?
- Pomnij na Twoją społeczność, którą dawno nabyłeś, na pokolenie, które wziąłeś w posiadanie, na górę Syjon, gdzie założyłeś sobie siedzibę.
- Skieruj Twe kroki ku ruinom bez końca: nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni.
- Ryknęli Twoi przeciwnicy w środku Namiotu Spotkania, zatknęli swe proporce.
- Można było ich poznać jak tego, co wznosi wysoko siekiery wśród gąszczów.
- Wszystkie jego bramy wyłamali razem, zniszczyli toporem i kilofem.
- Na pastwę ognia świątynię Twoją wydali, doszczętnie zbezcześcili przybytek Twego imienia.
- Rzekli w swym sercu: Razem ich zniszczmy! Spalili w kraju wszystkie miejsca świętych zgromadzeń.
- Już nie widać naszych znaków i nie ma proroka; a między nami nie ma, kto by wiedział, jak długo,
- jak długo, Boże, będzie urągał nieprzyjaciel? Czy wróg na zawsze będzie bluźnił Twemu imieniu?
- Czemu cofasz swą rękę i trzymasz swą prawicę w zanadrzu?
- Bóg jednak od początku jest moim królem, który na ziemi sprawia ocalenie.
- Ty ujarzmiłeś morze swą potęgą, skruszyłeś głowy smoków na morzu.
- Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana, wydałeś go na żer potworom morskim.
- Ty otworzyłeś źródła i strumienie; Ty wysuszyłeś rzeki stale płynące.
- Twoim jest dzień i noc jest Twoja; Ty światło i słońce utwierdziłeś.
- Ty ustanowiłeś wszystkie granice ziemi; Ty utworzyłeś lato i zimę.
- Pamiętaj o tym: wróg Cię lży, Panie, a lud niemądry uwłacza Twojemu imieniu.
- Nie wydawaj na zatracenie duszy Twej synogarlicy; o życiu Twych ubogich nie zapominaj na wieki!
- Wejrzyj na Twe przymierze, bo się napełniły zakątki kraju jękiem i przemocą.
- Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem: niech ubogi i biedny chwalą Twoje imię!
- Powstań, o Boże, prowadź swoją sprawę; pamiętaj o zniewadze, którą co dnia wyrządza Ci głupiec.
- Nie zapomnij o krzyku Twoich przeciwników; zawsze się podnosi zgiełk powstających na Ciebie.
|
Выбор перевода и языка
|