Притчи, rozdział 14
- Najmędrsza z niewiast dom sobie buduje, własnoręcznie go niszczy głupota.
- W prawości żyje, kto boi się Pana, człowiek dróg krętych Nim gardzi.
- W ustach głupiego rózga na jego pychę, a wargi mądrych osłonią ich samych.
- Gdzie wołów brakuje — tam żłób jest pusty, dzięki mocy wołów plon jest obfity.
- Prawdomówny świadek nie kłamie, kłamstwa szerzy świadek fałszywy.
- Szyderca próżno szuka mądrości, rozumny łatwo nabędzie wiedzę.
- Od człowieka głupiego się odsuń: rozumnych warg tam nie znajdziesz.
- Mądrością rozumnego — poznanie swej drogi, zwodzenie siebie — głupotą niemądrych.
- Głupców zwodzi występek, u sprawiedliwych jest łaska.
- Serce zna własną swą gorycz, obcy nie dzieli jego radości.
- Rozwali się dom niewiernych, a prawych namiot zakwitnie.
- Jest droga, co komuś zdaje się słuszną, lecz w końcu prowadzi do zguby.
- Serce się smuci i w śmiechu, a boleść jest końcem radości.
- Niewierne serce z postępków swych rade, jak z czynów swoich człowiek uczciwy.
- Wszystko, co mówią, przyjmuje niemądry, a człowiek rozumny na kroki swe zważa.
- Mądry się boi, od złego ucieka, a głupi się unosi, czuje się pewnym.
- Człowiek porywczy popełnia głupstwa, a przebiegły jest znienawidzony.
- Udziałem łatwowiernych — głupota, umiejętność wieńczy rozumnych.
- Przed dobrymi źli chylą czoła, a występni u bram sprawiedliwego.
- Ubogi niemiły nawet najbliższemu, a bogacz ma wielu przyjaciół.
- Kto bliźnim gardzi — ten grzeszy, szczęśliwy — kto z biednym współczuje.
- Czyż ci, co knują zło, nie błądzą? Miłość i wierność dla tych, co mają dobre zamiary.
- Każdy trud przynosi zyski, gadulstwo — jedynie biedę.
- Umiejętność jest wieńcem mądrych, koroną niemądrych — głupota.
- Świadek prawdomówny ratuje ludzi, oszustwo rozszerza kłamstwa.
- W bojaźni Pana jest pewna nadzieja, dla synów swoich jest On ucieczką.
- ródłem życia jest bojaźń Pańska, by sideł śmierci uniknąć.
- Chwała to króla, gdy naród liczny, ubytek ludu — to zguba władcy.
- Łagodny — w rozwagę bogaty, porywczy ujawnia głupotę.
- Życiem dla ciała jest serce spokojne, próchnieniem kości jest namiętność.
- Kto ciemięży ubogiego, lży jego Stwórcę, czci Go ten, kto się nad biednym lituje.
- Przez złość swoją runął niewierny, a prawy przy śmierci bezpieczny.
- W sercu rozumnym jest mądrość, i pośród głupców powinna być znana.
- Sprawiedliwość wywyższa naród, a czyn haniebny pomniejsza narody.
- Rozsądnemu słudze król jest przychylny, a gniew budzi [sługa] bezecny.
|
Выбор перевода и языка
|