 Притчи, rozdział 27
- Nie chwal się dniem jutrzejszym, bo nie wiesz, co dzień ci przyniesie.
- Niech inny cię chwali — nie twe własne usta, ktoś obcy — nie własne twe wargi.
- Ciężki jest kamień i piasek nie lekki, gniew głupiego cięższy od obu.
- Gwałtowny jest gniew, zapalczywość — nieubłagana, a kto się ostoi przed zazdrością?
- Lepsza jest jawna nagana niż miłość tajona.
- Razy przyjaciela — [znakiem] wierności, pocałunki wroga — zwodnicze.
- Kto syty — depcze po miodzie, głodnemu i gorycz jest słodka.
- Jak ptak, co uciekł z gniazda, tak człowiek, co uciekł z ojczyzny.
- Olejki, pachnidło — serce radują i dobre słowo przyjaciela, dzięki radzie z duszy.
- Nie gardź swoim i ojca przyjacielem, a w dniu klęski nie chodź do brata, bo lepszy sąsiad bliski niż brat daleki.
- Bądź mądry, synu, rozwesel me serce, a tym, co lżą mnie, odpowiem.
- Rozważny zło widzi i kryje się, nierozważni tam idą i szkodę ponoszą.
- Zabierz mu suknię, bo ręczy za obcego, za nieznajomych — weź zastaw!
- Kto rankiem głośno błogosławi bliźniego, policzą mu to za przekleństwo.
- Rynna ciekąca stale w dzień dżdżysty, podobna do żony swarliwej.
- Kto chce ją wstrzymać, ten wiatr wstrzymuje lub zbiera oliwę do ręki.
- Żelazo żelazem się ostrzy, a człowiek urabia charakter bliźniego.
- Stróż drzewa figowego — spożywa jego owoc, czujny o pana — doznaje szacunku.
- Oblicze odbija się w wodzie, a w sercu odbija się człowiek.
- Szeol i zatrata niesyte, niesyte i oczy człowieka.
- Czym dla srebra — tygiel, dla złota — piec, tym dla człowieka — pochwała.
- Choć stłuczesz głupiego w moździerzu tłuczkiem — razem z ziarnami — głupota go nie opuści.
- Troszcz się o potrzeby zwierząt, zwracaj uwagę na trzodę;
- nie trwa na wieki bogactwo, ani na pokolenia — korona.
- Wyrosła trawa, pojawia się potraw, zbierze się górskie siano:
- owce na suknie dla ciebie, a kozły, by za pole zapłacić;
- dość mleka koziego, byś siebie utrzymał, ‹utrzymał swój dom› i wyżywił swoje służące.
|
Выбор перевода и языка
|
Biblia