Притчи, rozdział 18
- Za żądzą idzie odludek i z każdą radą wojuje.
- Głupi nie lubi się zastanawiać, lecz tylko swe zdanie przedstawić.
- W ślad za występnym idzie pogarda, wraz z godnym pogardy — hańba.
- Słowa ust ludzkich są wodą głęboką, potokiem obfitym jest źródło mądrości.
- Niedobrze winnego popierać, krzywdząc prawego w sądzie.
- Wargi głupiego prowadzą do kłótni, jego usta wołają o razy.
- Usta głupiego są jego zgubą, a wargi — pułapką na jego życie.
- Słowa donosiciela są jak smaczne kąski: zapadają do głębi wnętrzności.
- Nawet ten, kto w pracy opieszały, jest bratem niszczyciela.
- Potężną twierdzą jest imię Pana, tam prawy się schroni.
- Majętność bogacza jest mocną warownią, murem wysokim w jego mniemaniu.
- Przed upadkiem serce ludzkie się wynosi, lecz pokora poprzedza sławę.
- Odpowiedzieć, nim się wysłucha, uchodzi za głupotę i hańbę.
- Duch ludzki zniesie chorobę, lecz złamanego ducha któż dźwignie?
- Serce rozumne zdobywa wiedzę, a ucho mądrych dąży do wiedzy.
- Dar człowieka toruje mu drogę i do możnych go prowadzi.
- Pierwszy ma rację w swej sprawie, lecz przyjdzie przeciwnik i poprawi go.
- Losem łagodzi się spory i rozstrzyga pomiędzy możnymi.
- Brat obrażony — trudniejszy do zdobycia niż miasto warowne, a kłótnie — jak zawory w twierdzy.
- Owocem ust nasyci człowiek wnętrze, pożywi się plonami swych warg.
- Życie i śmierć są w mocy języka, [jak] kto go lubi [używać], tak i spożyje zeń owoc.
- Kto znalazł żonę — dobro znalazł i zyskał łaskę u Pana.
- Płaczliwie prosi ubogi, a bogacz twardo go zbywa.
- Na bliźnich polegać — to siebie zgubić, czasem przyjaciel przylgnie nad brata.
|
Выбор перевода и языка
|