Притчи, rozdział 29
- Człowiek, mimo upomnień uparty nagle dozna klęski — nie ma dla niego leku.
- Gdy prawi przy władzy — cieszy się naród; naród wzdycha — gdy rządzi występny.
- Kto mądrość kocha — ten ojca raduje, kto z nierządnicami przestaje, dobra roztrwoni.
- Król państwo umacnia sprawiedliwością, niszczy je ten, kto podatkami uciska.
- Kto schlebia kłamliwie bliźniemu, na nogi mu sidła zastawia.
- W grzechu złego człowieka — pułapka, prawy raduje się, cieszy.
- Uczciwy rozumie sprawę ubogich, występny nie ma zrozumienia.
- Zuchwali miasto podniecą, a prawi gniew uspokoją.
- Gdy mądry spiera się z głupim, ten krzyczy i śmieje się: nie ma pojednania.
- Krwiożercy nienawidzą czystego, uczciwi o jego życie się troszczą.
- Głupi ujawnia cały swój gniew, mądry go w końcu uśmierza.
- Jeżeli władca zważa na kłamstwa, to wszyscy dworzanie nieprawi.
- Spotyka się biedny z ciemięzcą, Pan obydwu oczy oświeca.
- Król w rządach troskliwy o biednych tron swój umocni na zawsze.
- Rózga i karcenie udziela mądrości; chłopiec pozostawiony sobie jest wstydem dla matki.
- Gdy występni się mnożą, to i złości się mnożą, lecz prawi upadek ich ujrzą.
- Karć syna: kłopotów ci to zaoszczędzi i pociechą twej duszy się stanie.
- Gdy nie ma widzenia, naród się psuje, szczęśliwy, kto Prawa przestrzega.
- Słowami nie poprawi się sługi, bo rozumie, a nie odpowiada.
- Widziałeś człowieka gadatliwego? Więcej nadziei w głupim niż w takim.
- Kto sługę rozpuści za młodu, ten w końcu z uporem się spotka.
- Gniewliwy kłótnie wszczyna, zapalczywy mnoży grzechy.
- Człowieka poniża jego pycha, pokorny zdobędzie uznanie.
- Uczestnik kradzieży — wrogiem swej duszy, słysząc przekleństwa — nie wydaje.
- Strach przed człowiekiem to sidło, kto ufa Panu, bezpieczny.
- Wielu szuka względów u władcy, lecz Pan osądzi każdego.
- Niegodziwiec jest wstrętny dla prawych, dla nieprawych wstrętny jest uczciwy.
|
Выбор перевода и языка
|