Притчи, rozdział 8
- Czyż Mądrość nie nawołuje? nie wysila głosu Roztropność?
- Na najwyższym szczycie, przy drodze, na rozstaju zasiada,
- przy bramach, u wejścia do miasta, w przejściach głos swój podnosi:
- Odzywam się do was, mężowie, wzywam was, synowie ludzcy,
- prostacy — mądrości się uczcie, nierozumni — nabierzcie rozsądku!
- Słuchajcie, mówię rzeczy wzniosłe, z warg moich wychodzi prawość,
- podniebienie me prawdę podaje, wstrętna mym wargom nieprawość.
- Moje wszystkie mowy są słuszne — obcy mi fałsz i krętactwo —
- dla rozumnych one wszystkie są jasne, prawe dla tych — co mądrość posiedli.
- Nabądźcie moją naukę — nie srebro, raczej wiedzę — niż złoto najczystsze;
- bo mądrość cenniejsza od pereł i żaden klejnot nie jest jej równy.
- Jam Mądrość — Roztropność mi bliska, posiadam wiedzę głęboką.
- Bojaźnią Pańską — zła nienawidzić. Nie znoszę dumy, złych dróg, wyniosłości ust przewrotnych.
- Moja jest rada i stałość, moja — rozwaga, potęga.
- Dzięki mnie królowie panują, słusznie wyrokują urzędnicy.
- Dzięki mnie rządzą władcy i wielmoże — rządcy prawowierni.
- Tych kocham, którzy mnie kochają, znajdzie mnie ten, kto mnie szuka.
- Bogactwo jest ze mną i sława, wspaniałe dobra i prawość;
- mój owoc cenniejszy niż złoto, a plony niż srebro najczystsze.
- Drogą prawości ja kroczę, ścieżkami sprawiedliwości,
- by przyjaciół obsypać bogactwem i napełnić ich skarbce.
- Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, jako początek swej mocy, od dawna,
- od wieków jestem stworzona, od początku, nim ziemia powstała.
- Przed oceanem istnieć zaczęłam, przed źródłami pełnymi wody;
- zanim góry zostały założone, przed pagórkami zaczęłam istnieć;
- nim ziemię i pola uczynił — początek pyłu na ziemi.
- Gdy niebo umacniał, z Nim byłam gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód,
- gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani umacniał,
- gdy morzu stawiał granice, by wody z brzegów nie wyszły, gdy kreślił fundamenty pod ziemię.
- Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim,
- igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich.
- Więc teraz, synowie, słuchajcie mnie, szczęśliwi, co dróg moich strzegą.
- Przyjmijcie naukę i stańcie się mądrzy, pouczeń mych nie odrzucajcie!
- Błogosławiony ten, kto mnie słucha, kto co dzień u drzwi moich czeka, by czuwać u progu mej bramy,
- bo kto mnie znajdzie, ten znajdzie życie i uzyska łaskę u Pana;
- kto mnie nie znajdzie, duszę swą rani, śmierć kocha każdy, kto mnie się wyrzeka.
|
Выбор перевода и языка
|