Иов, rozdział 21
- Hiob na to odpowiedział, i rzekł:
- Słuchajcie, słuchajcie mej mowy, może mnie tym pocieszycie.
- Dopuśćcie i mnie też do słowa, potem pozwalam wam szydzić.
- A czyż ja do ludzi mam żal? Czy niesłusznie duch mój jest wzburzony?
- Spójrzcie na mnie, zdziwieni, i ręką przymknijcie swe usta!
- Jest myśl, co mnie tak przeraża, że drżę na całym ciele:
- Czemuż to żyją grzesznicy? Wiekowi są i potężni.
- Trwałe jest u nich potomstwo i dano oglądać im wnuki.
- Ich domy są bezpieczne, bez strachu, gdyż nie sięga ich Boża rózga.
- Ich buhaj jest zawsze płodny, krowa im rodzi, nie roni.
- Swych chłopców puszczają jak owce: niech dzieci biegają radośnie,
- chwytają za miecz i harfę i tańczą do wtóru piszczałki.
- Pędzą swe dni w dobrobycie, w spokoju zstępują do Szeolu.
- Oddal się — mówili do Boga — nie chcemy znać Twoich dróg.
- Po cóż służyć Wszechmogącemu? Co da nam modlitwa do Niego?
- Czyż w ich rękach nie ma szczęścia, choć ich myśli od Niego daleko?
- Czy często gaśnie lampa niewiernych, czy na nich klęska spada? Gniew Boży rujnuje nieprawych?
- Czyż są podobni do słomy na wietrze lub do plew pędzonych przez wicher?
- Bóg chowa cierpienia dla synów. Trzeba je zadać samemu, niech pozna,
- niech ujrzy oczami swą klęskę, niech gniew Wszechmocnego wypije!
- Czy mu po śmierci zależy na domu, gdy liczba miesięcy skończona?
- Czy Boga chcesz uczyć mądrości, Tego, co sądzi mocarzy?
- Jeden umiera szczęśliwy, ze wszech miar bezpieczny, beztroski.
- Naczynia ma pełne mleka, szpik jego kości jest świeży.
- Drugi zaś kończy w boleści i szczęścia nigdy nie zaznał.
- A w ziemi leżą razem, obydwu pokrywa robactwo.
- Wasze myśli są mi już znane i plany, jak chcecie mnie dręczyć.
- Mówicie: A gdzie dom bogacza lub namiot mieszkalny złoczyńców?
- Czy nie pytacie podróżnych? Co mówią — nie wiecie dokładnie?
- Grzesznik ocalał w dni grozy i w czasie, gdy nadciąga kara.
- Więc kto mu wypomni złe życie i któż zapłaci za czyny?
- Takiego grzebią uroczyście i straże stawiają przy grobie.
- Toteż przyjemne są mu grudy ziemi, bo tłum ludzi jest za nim, jak i przed nim bez liku.
- Więc czemu mnie próżno cieszycie, gdy prawdzie odpowiedź zaprzecza?
|
Выбор перевода и языка
|