Екклесиаст, rozdział 11
- Wyrzuć swój chleb na powierzchnię wód — a przecież po wielu dniach odnaleźć go możesz.
- Rozdaj część między siedmiu czy nawet ośmiu, bo nie wiesz, co może się złego przydarzyć na ziemi.
- Gdy chmury napełnią się deszczem, wylewają go na ziemię. A jeśli drzewo upadnie — na południe czy też na północ — na miejscu, gdzie upadnie, tam leży.
- Kto baczy na wiatr, nie będzie siał, a kto ma chmury patrzy, nie będzie zbierał.
- Jak nie wiesz, którą drogą duch wstępuje w kości, co są w łonie brzemiennej, tak też nie możesz poznać działania Boga, który sprawuje wszystko.
- Rano siej swoje ziarno i do wieczora nie pozwól spocząć swej ręce, bo nie wiesz, czy wzejdzie jedno czy drugie, czy też są jednakowo dobre.
- Przyjemne jest światło i miło oczom widzieć słońce.
- Tak więc jeżeli człowiek wiele lat żyje, ze wszystkich niech się cieszy i niech pomni na dni ciemności, bo będzie ich wiele. Wszystko, co ma nastąpić, to marność.
- Ciesz się, młodzieńcze, w młodości swojej, a serce twoje niech się rozwesela za dni młodości twojej. I chodź drogami serca swego i za tym, co oczy twe pociąga; lecz wiedz, że z tego wszystkiego będzie cię sądził Bóg!
- Więc usuń przygnębienie ze swego serca i oddal ból od twego ciała, bo młodość jak zorza poranna szybko przemija.
|
Выбор перевода и языка
|