Наум, rozdział 2
- Oto na górach stopy zwiastuna ogłaszającego pokój. Święć, Judo, twe uroczystości, wypełniaj twe śluby, bo nie przejdzie już więcej po tobie nikczemnik, całkowicie został zgładzony.
- Bo przywrócił Pan świetność Jakuba, jak świetność Izraela, ponieważ łupieżcy ich splądrowali i wyniszczyli ich latorośle.
- Pogromca nadciąga przeciwko tobie. Strzeż twierdzy; nadzoruj drogę, wzmocnij biodra, rozwiń jak najbardziej siłę.
- Tarcze jego bohaterów lśnią czerwienią, wojownicy w szkarłat ubrani; ogniem stali iskrzą się wozy, w dniu jego przygotowania; a włócznie ich się poruszają.
- Po gościńcach szaleją rydwany, przewracają się na błoniach; widok ich — niby pochodnie, przejeżdżają jak błyskawice.
- Zwołuje on swoich wojowników; potknęli się w swoim pochodzie: spieszą do jej murów, lecz przygotowano już dach oblężniczy.
- Śluzy rzeczne się otworzyły, a pałac jest przerażony.
- I władczyni obnażona — będzie uprowadzona, gdy niewolnice jej wzdychające żałośnie jakby głosem gołębic — biją się w piersi.
- I stała się Niniwa jak zbiorowisko wód — wody jej się rozpływają. Zatrzymajcie się, zatrzymajcie! Lecz nikt się nie odwraca.
- Rozchwyćcie srebro, rozchwyćcie złoto!, bo nie ma końca ten zasób… nadmiar wszelkich kosztowności.
- Pustkowie i bezludzie, i zniszczenie, i serce omdlewające, i chwiejące się kolana, i skurcz we wszystkich biodrach; a twarze wszystkich utraciły krasę.
- Gdzież [teraz] jaskinia lwów i owo żerowisko lwiątek, gdzie chodził lew, lwica i szczenię lwie, a nikt nie trwożył.
- Lew dosyć rozszarpał [ofiar] dla swoich szczeniąt i nadusił dla swoich lwic, i wypełnił zdobyczą swe nory, a legowiska swoje grabieżą.
- Oto Ja przeciw tobie! — wyrocznia Pana Zastępów — i puszczę z dymem twe rydwany, a lwiątka twoje miecz pochłonie, i wykorzenię z ziemi twój łup, i nie będzie więcej słychać głosu twoich posłów.
|
Выбор перевода и языка
|