 Ψαλμοὶ, ψαλμός 137
- Επί των ποταμών Βαβυλώνος, εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν, ότε ενεθυμήθημεν την Σιών.
- Επί τας ιτέας εν μέσω αυτής εκρεμάσαμεν τας κιθάρας ημών.
- Διότι οι αιχμαλωτίσαντες ημάς εκεί εζήτησαν παρ' ημών λόγους ασμάτων· και οι ερημώσαντες ημάς ύμνον, λέγοντες, Ψάλατε εις ημάς εκ των ωδών της Σιών.
- Πως να ψάλωμεν την ωδήν του Κυρίου επί ξένης γης;
- Εάν σε λησμονήσω, Ιερουσαλήμ, ας λησμονήση η δεξιά μου
- Ας κολληθή η γλώσσα μου εις τον ουρανίσκον μου, εάν δεν σε ενθυμώμαι· εάν δεν προτάξω την Ιερουσαλήμ εις την αρχήν της ευφροσύνης μου
- Μνήσθητι, Κύριε, των υιών Εδώμ, οίτινες την ημέραν της Ιερουσαλήμ έλεγον, Κατεδαφίσατε, κατεδαφίσατε αυτήν έως των θεμελίων αυτής.
- Θυγάτηρ Βαβυλώνος, η μέλλουσα να ερημωθής, μακάριος όστις σοι ανταποδώση την ανταμοιβήν των όσα έπραξας εις ημάς
- Μακάριος όστις πιάση και ρίψη τα νήπιά σου επί την πέτραν
|
Выбор перевода и языка
|
Αγία Γραφή