Псалтыр, псальма 88
- Песьня. Псальма. Сыноў Карэевых. Кіроўцу хору на Махалат, для сьпяваньня. Вучэньне Этана Эзрахіта.
- Госпадзе, Божа ратунку майго! удзень лямантую і ўначы прад Табою.
- Хай дойдзе малітва мая прад аблічча Тваё; нахілі вуха Тваё да маленьня майго.
- Бо душа мая насыцілася немарасьцямі, і жыцьцё маё наблізілася да апраметнай.
- Я дараўнаўся да тых, што ў магілу сыходзяць; я стаў, як чалавек бязь сілы,
- паміж мёртвымі кінуты, — як забітыя, што ляжаць у магіле, пра якіх Ты больш не ўспамінаеш і якія ад рукі Тваёй адкінутыя.
- Ты паклаў мяне ў дол апраметны, у морак, у бездань.
- Легла на мяне лютасьць Твая, і ўсімі хвалямі Тваімі Ты пабіў мяне.
- Ты адвёў ад мяне знаёмых маіх, зрабіў мяне агідным для іх; я ўвязьнены і не магу выйсьці.
- Вока маё ад гароты стамілася; цэлы дзень я клікаў Цябе, Госпадзе; працягваў рукі свае да Цябе.
- Хіба над мёртвымі ўчыніш Ты цуд? Хіба мёртвыя ўстануць і будуць славіць Цябе?
- Альбо ў магіле будзе абвяшчацца ласка Твая, і праўда Твая — у месцы тленьня?
- Хіба ж у мораку спазнаюцца дзівосы Твае, і ў зямлі забыцьця — праўда Твая?
- але я Цябе, Госпадзе, клічу, і рана раніцай малітва мая сустракае Цябе.
- Навошта, Госпадзе, адкідаеш душу маю, хаваеш аблічча Тваё ад мяне?
- Я няшчасны і парахнею зь дзяцінства; нясу жахі Твае, і зьнемагаю.
- Над мною прайшла лютасьць Твая; страхоцьці Твае зламалі мяне,
- кожны дзень абступаюць мяне, як вада: аблягаюць мяне ўсе разам.
- Ты аддаліў ад мяне сябра і блізкага; знаёмых маіх ня відаць.
|
Выбор перевода и языка
|