 Песьня, разьдзел 2
- Я — раўнінны нарцыс Саронскі, я — лілея з даліны!
- Як лілея сярод бадзякоў — каханая сярод сябровак!
- Як яблыня сярод лясных дрэў — каханы мой сярод хлопцаў. У шатах яе люблю я сядзець, і плады зь яе рот мне салодзяць.
- Увёў ён мяне ў дом піру, нада мной яго сьцяг — каханьне!
- Падмацуйце мяне віном, яблыкамі асьвяжэце мяне, бо я зьнемагла ад каханьня.
- Яго левая — пад маёй галавою, а правай рукою мяне абдымае.
- Заклінаю вас, Ерусалімскія дочкі, сарнамі ці палявымі ланямі: ня будзеце і ня турбуйце каханай, пакуль не прачнецца сама!
- Голас каханага майго! вось, ён ідзе, скача па горах, перабягае па ўзгорках, —
- мілы падобны да сарны, да маладога аленя. Вось, ён стаіць у нас за сьцяною, заглядваючы ў акно, мільгаціць за рашоткай.
- Каханы мой загаварыў да мяне: устань, мая любасная, мая гожая, выйдзі!
- Вось, і зіма адышла; дождж перастаў, мінуўся;
- кветкамі зацьвітае зямля, час песьняў птушыных настаў, і горлінка ў нашым краі засьпявала,
- налівае смакоўніца пупышкі, вінаградныя лозы пахнуць у квецені. Устань, мая любасная, мая гожая выйдзі!
- Горлінка ў горнай цясьніне, пад паветкаю скалаў! Пакажы мне свой тварык, дай мне пачуць твой галасок; бо твой голас — салодкі, бо мне тварык твой вабны!
- Лавіце нам лісянятак і лісак лавіце, што мне вінаграднік марнуюць; а вінаграднікі ж нашыя ў цьвеце!
- Каханы аддадзены мне, я — яму; ён пасьвіць сярод лілеяў.
- Пакуль не астыў яшчэ дзень, не паслаліся цені, пасьпяшайся назад, як сарна, мой мілы, ці як алень малады на вышынях Бэтэр.
|
Выбор перевода и языка
|
Біблія