 Выслоўі, разьдзел 5
- Сыне мой! слухай мудрасьці маёй і нахілі вуха тваё да навукі маёй,
- каб датрымацца добрае рады і каб вусны твае хвалілі спазнанае.
- Бо мёд цячэ з вуснаў чужое жонкі, і мякчэйшая за алей гаворка ў яе;
- але весьнік яе горкі, нібы палын, востры, як меч двусечны,
- ногі яе сыходзяць да сьмерці, ступакі яе дастаюць да апраметнай.
- Каб ты не спасьцігнуў сьцежкі жыцьця яе, дарогі яе нясталыя, і ты ня зьведаеш іх.
- Дык вось, дзеці, паслухайце мяне і не адступайцеся ад словаў вуснаў маіх.
- Далей ад яе ідзі па дарозе тваёй і не падыходзь пад дзьверы дома яе,
- каб здароўя твайго не аддаў іншым і гадоў тваіх бязьлітасьніку;
- каб не насычаліся сілаю тваёю чужынцы і праца твая ня ішла ў чужы дом.
- І ты ўрэшце будзеш стагнаць, калі плоць твая і цела зьнямогуцца,
- і скажаш: «навошта я ненавідзеў навуку, і сэрца маё асьцярогамі пагарджала,
- і я ня слухаў голасу настаўнікаў маіх, не нахіляў вуха майго да настаўнікаў?
- Ледзь ня ўпаў я ў вялікае ліха сярод сходу і грамады!»
- Пі ваду з тваёй крыніцы, тую, якая цячэ з тваёй студні.
- Хай не разьліваюцца крыніцы твае па вуліцы, патокі водаў — па плошчах;
- хай яны будуць належаць табе самому, а ня чужым з табою.
- Крыніца твая хай дабраславёная будзе; і радуйся з жанчынай тваёй маладосьці,
- любаснаю касуляю і прыгожаю сарнаю; грудзі яе хай упояць цябе ў кожны час; каханьнем яе цешся заўсёды.
- І навошта табе, сыне мой, захапляцца распусьніцаю і абдымаць грудзі чужое?
- Бо перад вачыма Госпада ўсе шляхі чалавека, і Ён прастуе ўсе сьцежкі яго.
- Беззаконнага ловяць уласныя беззаконьні яго, і путамі грэху свайго ён павязаны.
- Ён памірацьме без настаўленьня і ў вялікай сваёй неразумнасьці наблукаецца.
|
Выбор перевода и языка
|
Біблія