 Выслоўі, разьдзел 24
- Не зайздросьці ліхім людзям і ня прагні быць зь імі:
- бо пра насільле думае сэрца іхняе, і пра ліхое гавораць вусны іхнія.
- Мудрасьцю ладзіцца дом і розумам сталюецца,
- і праз гаспадарчасьць нутро яго напаўняецца ўсякай каштоўнай і прыемнай маёмасьцю.
- Чалавек мудры — дужы, і чалавек разумны мацуе сілу сваю.
- Таму абдумана вядзі вайну тваю, і посьпех будзе пры мностве радцаў.
- Неразумнаму мудрасьць занадта высокая; каля брамы не разамкне ён вуснаў сваіх.
- Хто намышляе зрабіць зло, таго называюць зламысьнікам.
- Намысел неразумнага — грэх, і блюзьнер — мярзота людзям.
- Калі ты ў дзень бедства зьнясіліўся, дык бедная сіла твая.
- Ратуй узятых на сьмерць, і няўжо ты адмовішся ад асуджаных на ўбой?
- Ці скажаш: «вось, мы ня ведалі гэтага?» А Выпрабавальнік сэрцаў хіба ня ведае? Назіральнік за душою тваёю ведае гэта і дасьць чалавеку паводле ўчынкаў ягоных.
- Еж, сыне мой, мёд, бо ён смачны, і сотавы, бо ён салодкі паднябеньню майму:
- такое і спазнаньне мудрасьці для душы тваёй. Калі ты знайшоў яе, дык ёсьць будучыня, і надзея твая ня марная.
- Не намышляй ліха, бязбожнік, супроць жытлішча праведнага; ня спустошвай месца спакою ягонага.
- Бо сем разоў упадзе праведнік і ўстане; а бязбожныя тонуць у пагібелі.
- Ня радуйся, калі ўпадзе вораг твой; і хай не весяліцца сэрца тваё, калі ён спатыкнецца.
- Інакш убачыць Гасподзь, і не даспадобы будзе Яму гэта, і Ён адверне ад яго Свой гнеў.
- Не абурайся ліхадзеямі і не зайздросьці бязбожнікам:
- бо ліхі ня мае будучыні — сьветач бязбожных патухне.
- Бойся, сыне мой, Госпада і цара; і зь мяцежнікамі ня супольнічай,
- бо зьнянацку прыйдзе пагібель на іх; і бяду ад іх абодвух хто загадзя ўведае?
- Сказана таксама мудрымі: зважаць на асобы ў судзе — нядобра.
- Хто кажа вінаватаму: «твая праўда», таго праклянуць народы, таго зьненавідзяць плямёны;
- а тыя, што судзяць справядліва, будуць любасныя, бо прыйдзе на іх дабраславеньне.
- У вусны цалуе той, хто адказвае словамі правільнымі.
- Зрабі справы свае па-за домам, закончы іх на полі тваім, а потым уладжвай і дом твой.
- Ня сьведчы ілжыва на блізкага твайго; навошта табе ашукваць вуснамі тваімі?
- Не кажы: «як ён зрабіў са мною, так і я зраблю зь ім, адплачу чалавеку паводле ўчынкаў ягоных».
- Праходзіў я ўскрай поля чалавека лянівага і ўскрай вінаградніка чалавека неразумнага.
- І вось, усе гэта зарасло крапівою, паверхня яго збуяла бадзякамі, і каменны мур абваліўся.
- І падзівіўся я, і ўзяў да сэрца, і ўбачыў, і атрымаў навуку:
- «крыху пасьпіш, крыху падрэмлеш, крыху, рукі згарнуўшы, паляжыш;
- і прыйдзе беднасьць твая, як разбойнік, і галеча твая — як чалавек узброены».
|
Выбор перевода и языка
|
Біблія