1. Браты мае! майце веру ў Ісуса Хрыста, нашага Госпада славы, бяз увагі на асобы.
  2. Бо калі на сход ваш увойдзе чалавек з залатым пярсьцёнкам, у багатым убраньні, увойдзе і бедны ў гаротнай адзежы,
  3. і вы глянеце на таго, хто ў багатым убраньні, і скажаце яму: табе трэба сесьці тут, а беднаму скажаце: ты стань там, альбо: сядзь тут, каля ног маіх,
  4. дык ці ня робіце розьніцы між сабою і ці ня робіцеся вы зламыснымі судзьдзямі?
  5. Паслухайце, браты мае любасныя: ці ж ня бедных сьвету выбраў Бог быць багатымі вераю і спадчыньнікамі Царства, якое Ён абяцаў тым, хто любіць Яго?
  6. а вы пагрэбавалі бедным. Ці не багатыя ўціскаюць вас, і ці ж не яны цягнуць вас у суды?
  7. Ці не яны няславяць добрае імя, якім вы называецеся?
  8. Калі вы выконваеце закон царскі, паводле Пісаньня: палюбі блізкага твайго, як сябе самога, — добра робіце.
  9. Але калі робіце з аглядкаю на асобы, дык грэх чыніце, і перад законам вы злачынцы.
  10. Хто выконвае ўвесь закон і згрэшыць у чым-небудзь адным, той робіцца вінаватым ва ўсім.
  11. Бо Той, Хто сказаў: не распусьнічай, сказаў і: не забі; таму, калі ты не распусьнічаеш, але заб'еш, дык ты таксама адступнік ад закона.
  12. Так гаварэце і так рабеце, як тыя, што маюць быць суджаныя згодна з законам свабоды.
  13. Бо суд ня мецьме літасьці да таго, хто не літасьцівы; літасьць узьнесена над судом.
  14. Якая карысьць, браты мае, калі хто кажа, што ён мае веру, а дзеяў ня мае? Ці можа гэтая вера ўратаваць яго?
  15. Калі брат альбо сястра безадзежныя і ня маюць на дзень пражытку,
  16. а хто-небудзь з вас скажа ім: ідзеце зь мірам, грэйцеся і кармецеся, але ня дасьць ім патрэбнага целу: якая карысьць?
  17. Гэтак і вера, калі ня мае дзеяў, мёртвая сама ў сабе.
  18. А скажа хто-небудзь: ты маеш веру, а я маю дзеі: пакажы мне веру тваю бязь дзеяў тваіх, а я пакажу табе веру маю празь дзеі мае.
  19. Ты верыш, што Бог адзіны: слушна робіш; і дэманы вераць, і трымцяць.
  20. Але ці хочаш ведаць, марны чалавеча, што вера бязь дзеяў мёртвая?
  21. Ці ж ня дзеямі апраўдаўся Абрагам, бацька наш, паклаўшы на ахвярнік Ісаака, сына свайго?
  22. Ці бачыш, што вера спрыяла дзеям ягоным, і дзеямі вера дасягнула дасканаласьці.
  23. І спраўдзілася слова Пісаньня: вераваў Абрагам Богу, і гэта залічылася яму ў праведнасьць, і ён названы прыяцелем Божым.
  24. Ці бачыце, што чалавек апраўдваецца дзеямі, а ня вераю толькі?
  25. Гэтак сама і Рааў распусьніца ці ж ня дзеямі апраўдалася, прыняўшы выведнікаў і выпусьціўшы іх іншаю дарогаю?
  26. Бо, як цела бяз духу мёртвае, так і вера бязь дзеяў мёртвая.

Постоянная ссылка на эту страницу old.bibleonline.ru/bible/bel/45/02/.

Выбор перевода и языка



© Библия Онлайн, 2003-2024
Перейти на новую версию сайта.