 Другое да Карынфянаў, разьдзел 2
- І вось разважыў я сам сабе ня ісьці да вас зноў з засмучэньнем;
- бо калі я засмучаю вас, дык хто ж парадуе мяне, як ня той, хто засмучаны мною?
- Гэта самае і пісаў я вам, каб, прыйшоўшы, ня мець засмучэньня ад тых, за каго мне сьлед было радавацца; бо я за ўсіх вас пэўны, што мая радасьць ёсьць радасьць і ўсім вам.
- Ад вялікае скрухі і прыгнечанага сэрца я пісаў вам зь вялікімі сьлязьмі не на тое, каб засмуціць вас, а каб вы спазналі любоў, якое я маю багата да вас!
- А калі хто засмуціў, дык не мяне засмуціў, а часткова — каб не сказаць многа — і ўсіх вас.
- Такому досыць і гэтае кары ад многіх,
- так што вам лепей ужо дараваць яму і пашкадаваць яго, каб не апанаваў яго надта вялікі смутак,
- і таму прашу вас не абысьці яго любоўю.
- На тое бо я і пісаў, каб выпрабаваць вас, ці ва ўсім вы паслухмяныя.
- А каму вы ў чым даруеце, таму і я; бо і я, калі каму ў чым дараваў, дараваў дзеля вас у імя Хрыстовае,
- каб не зрабіў нам шкоды сатана; бо нам вядомы ягоныя намыслы.
- Прыйшоўшы ў Трааду для зьвеставаньня пра Хрыста, хоць мне і адчынены дзьверы былі Госпадам,
- я ня меў спакою духу майму, бо не знайшоў там брата майго Ціта; а разьвітаўшыся зь імі, я пайшоў у Македонію.
- Але дзякаваць Богу, Які заўсёды дае нам перамогу ў Хрысьце і духмянасьць ведаў пра Сябе пашырае праз нас у кожнай мясьціне.
- Бо мы Хрыстовая духмянасьць Богу ў тых, што ратуюцца і што гінуць.
- Адным — водар сьмертаносны на сьмерць, а другім — водар жыўнасны на жыцьцё! І хто здольны на гэта?
- Мы не прадаём слова Божага, як многія, а прапаведуем шчыра, як ад Бога, перад Богам, у Хрысьце.
|
Выбор перевода и языка
|
Біблія