| 
 Псалтирь, псалом 146
 
Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana,chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę; chcę śpiewać Bogu mojemu, póki będę istniał.Nie pokładajcie ufności w książętach ani w człowieku, u którego nie ma wybawienia.Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi, wówczas przepadają jego zamiary.Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim,który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nich istnieje. On wiary dochowuje na wieki,daje prawo uciśnionym i daje chleb głodnym. Pan uwalnia jeńców,Pan przywraca wzrok niewidomym, Pan podnosi pochylonych, Pan miłuje sprawiedliwych.Pan strzeże przychodniów, chroni sierotę i wdowę, lecz na bezdroża kieruje występnych.Pan króluje na wieki, Bóg twój, Syjonie — przez pokolenia. Alleluja.
 
 |  Выбор перевода и языка
 
 |